گنجور

غزل شمارهٔ ۱۵۱۴

خداوندا مده آن یار را غم
مبادا قامت آن سرو را خم
تو می دانی که جان باغ ما اوست
مبادا سرو جان از باغ ما کم
همیشه تازه و سرسبز دارش
بر او افشان کرامت‌ها دمادم
معظم دارش اندر دین و دنیا
به حق حرمت اسمای اعظم
وجودش در بنی آدم غریب است
بدو صد فخر دارد جان آدم
مخلد دار او را همچو جنت
که او جنات جنات است مبهم
ز رنج اندرون و رنج بیرون
معافش دار یا رب و مسلم
جهان شاد است وز او صد شکر دارد
که عیسی شکرها دارد ز مریم
دعاهایی که آن در لب نیاید
که بر اجزای روح است آن مقسم
مجاب و مستجابش کن پی او
که تو داناتری والله اعلم

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خداوندا مده آن یار را غم
مبادا قامت آن سرو را خم
هوش مصنوعی: خدایا، نگذار که دوست من غم ببینید و باعث نشو که قامت زیبا و بلندش خم شود.
تو می دانی که جان باغ ما اوست
مبادا سرو جان از باغ ما کم
هوش مصنوعی: تو می‌دانی که روح باغ ما همان اوست، پس مبادا که سرو جان آن از باغ ما کم شود.
همیشه تازه و سرسبز دارش
بر او افشان کرامت‌ها دمادم
هوش مصنوعی: همیشه او را تازه و سرسبز نگه‌دار و نعمت‌ها و مهربانی‌های خود را مدام بر او ببار.
معظم دارش اندر دین و دنیا
به حق حرمت اسمای اعظم
هوش مصنوعی: اشاره به این دارد که شخصی در دین و دنیا از دانش و مقام بلندی برخوردار است و به خاطر نام‌های بزرگ و مقدس، از احترام ویژه‌ای برخوردار است.
وجودش در بنی آدم غریب است
بدو صد فخر دارد جان آدم
هوش مصنوعی: وجود او در انسان‌ها ناشناخته و بیگانه است، ولی جان آدمی به او افتخار می‌کند و به خاطر وجودش از او شادمان است.
مخلد دار او را همچو جنت
که او جنات جنات است مبهم
هوش مصنوعی: او را همچون بهشتی جاویدان قرار ده، زیرا او خود بهشت‌های فراوانی است که مفهومش برای دیگران گنگ و نامشخص است.
ز رنج اندرون و رنج بیرون
معافش دار یا رب و مسلم
هوش مصنوعی: ای خدا، او را از رنج‌های درونی و بیرونی بی‌نیاز کن و از آلامش رها ساز.
جهان شاد است وز او صد شکر دارد
که عیسی شکرها دارد ز مریم
هوش مصنوعی: جهان خوشحال است و به خاطر عیسی، از مریم شکرگزاری می‌کند.
دعاهایی که آن در لب نیاید
که بر اجزای روح است آن مقسم
هوش مصنوعی: دعایی که در دل وجود دارد و به زبان نمی‌آید، به عمق روح و وجود انسان مربوط می‌شود و خداوند، بر اساس آن، قسمت‌های زندگی‌اش را تقسیم می‌کند.
مجاب و مستجابش کن پی او
که تو داناتری والله اعلم
هوش مصنوعی: تو را به جستجوی او و دعا کردن برایش ترغیب کن، زیرا تو از همه چیز آگاه‌تری و در نهایت تنها خداست که می‌داند.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۵۱۴ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1392/04/29 02:06
شکوه

برای کرامت دهش را داریمولی گاهی جوانمردی و بزرگی و دوری از پستی وچقدر دوریم از کرامت انسانی..

1399/04/21 01:07
همایون

جالب است برای سلامتی یار گم شده از ته دل دعا میکند و به پروردگار روی می آورد و شفاعت اورا میکند و از خوبی هایش میگوید و مطمئن است که خدا خودش بهتر میداند
او را بهشت در بهشت مینامد که جهان سپاس میکند از داشتن او همانند مسیح که نزد جلال دین نیز مسیح بسیار عزیز است