غزل شمارهٔ ۱۵۰۴
حسودان را ز غم آزاد کردم
دل گله خران را شاد کردم
به بیدادان بدادم داد پنهان
ولی در حق خود بیداد کردم
چو از صبرم همه فریاد کردند
چنان باشد که من فریاد کردم
مرا استاد صبر است و از این رو
خلاف مذهب استاد کردم
جهانی که نشد آباد هرگز
به ویران کردنش آباد کردم
در این تیزاب که چون برگ کاه است
به مشتی گل در او بنیاد کردم
فراموشم مکن یا رب ز رحمت
اگر غیر تو را من یاد کردم
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
حسودان را ز غم آزاد کردم
دل گله خران را شاد کردم
هوش مصنوعی: من دل حسودان را از غم رها کردم و دل خران را شاد و خوشحال کردم.
به بیدادان بدادم داد پنهان
ولی در حق خود بیداد کردم
هوش مصنوعی: من به ظالمها کمک کردم و رازهایم را به آنها گفتم، اما در حق خودم ظلمی انجام دادم.
چو از صبرم همه فریاد کردند
چنان باشد که من فریاد کردم
هوش مصنوعی: وقتی از صبرم و تحملم کم شد و دیگر نتوانستم سکوت کنم، همانطور که دیگران فریاد زدند، من هم فریاد زدم.
مرا استاد صبر است و از این رو
خلاف مذهب استاد کردم
هوش مصنوعی: من از استاد صبر آموختهام و به همین دلیل، برخلاف teachings او عمل کردهام.
جهانی که نشد آباد هرگز
به ویران کردنش آباد کردم
هوش مصنوعی: در جهانی که هیچگاه آباد نشد، تلاش کردم تا با ویرانی آن، آبادش کنم.
در این تیزاب که چون برگ کاه است
به مشتی گل در او بنیاد کردم
هوش مصنوعی: در این محیط سخت و خشن که بسیار مشکل است، با تلاش و کوشش خود توانستم چیزی زیبا و ارزشمند بیافرینم.
فراموشم مکن یا رب ز رحمت
اگر غیر تو را من یاد کردم
هوش مصنوعی: ای خدا، مرا فراموش نکن و اگر به جز تو کسی را یاد کردم، این را به خاطر رحمتت ببخش.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۵۰۴ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1398/04/30 15:06
..
به ویران کردنش آباد کردم..
1400/10/23 23:12
کوروش
چه شعر عجیبی بود