هوش مصنوعی: ای مولای من، بفرما من تا کی باید بمانم؟ من یک مرد غریب هستم و تعلقی به این شهر و این دنیا ندارم.

هوش مصنوعی: اگر من سکوت کنم تا دیگران حسادت نکنند، می‌دانم که نمی‌توانم بگویم چون نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: او که در مقام کل و خالق است، به نظر می‌رسد که خود را از من پنهان کرده و با من به خاطر ندانم‌کاری‌ام در مورد اسرار نهانی‌اش، خشمگین است.

هوش مصنوعی: اگر صلح برقرار شود، به اندازه کافی دارو تهیه می‌کنیم تا از ننگ و عیب خلاص شویم.