هوش مصنوعی: برای اینکه در زندگی دچار اشتباه نشوی و گمراه نشوی، نباید از حقیقت خود فاصله بگیری و باید همواره به خوبی‌ها و راستی‌ها پایبند باشی. انسان‌های بزرگ همیشه به خودآگاهی و شناخت خود توجه دارند.

هوش مصنوعی: در دنیای پر از التهاب و آشفتگی، سر خود را در میان آن غرق کن و در این جهان هستی، سر خود را مانند گلوگاه عقابی ببین.

هوش مصنوعی: در زیر آسمان، آتش و شور و شوقی وجود دارد. هرچند که تو مقام و مرتبه‌ای داری، اما در واقع، نه حس و حال آن را داری و نه توانایی بیان آن.

هوش مصنوعی: او از رنج‌های فراوانی که کشیده است، در حالتی عمیق و حیرت‌انگیز قرار دارد و گویی به شادی و خوشی‌ای دست یافته است که در آن گم شده است. در این حال، او از دنیا و جریانات آن بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: حالت گیج و سردرگمم را از وضعیت ظاهری‌ام درک کن، ای هیزم، که از آن آتش بر من بخوان.

هوش مصنوعی: کی از این بیابان جز لقمه‌ای پر از تلخی به دست می‌آید؟ کی می‌تواند بر این اسب پشمی و سمین سوار شود و به اوج برود؟

هوش مصنوعی: اگر پرنده‌ای مانند کرکس به خاک افتد، هر چیزی در نهایت به اصل و ماهیت خود بازخواهد گشت. این را می‌دانم.

هوش مصنوعی: اگر تو انسان واقعی هستی که در باطن خود حقیقتی پنهان داری، می‌توانی مانند یک خم که آب حیات را در خود دارد، وجودی سرشار و زنده داشته باشی.

هوش مصنوعی: شمس الحق تبریزی مانند تخم مرغی است که در زیر پرت جوشانی قرار دارد و منتظر است تا زمان شکستن و بیرون آمدن آن فرا برسد.