هوش مصنوعی: زمانی که در آینه چهره‌ات را می‌بینم، با خودم می‌گویم که آینه نباید حرفی بزند. وای بر من از این گفته‌ام!

هوش مصنوعی: در آب به یاد تو هستم و وقتی دستم را به آب می‌زنم، هم آب تاریک می‌شود و هم کار من تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ای دوست، میان ما دوستی نمی‌گنجد. اگر از تو بخواهم که دوست من باشی، نمی‌توانم این را بگویم.

هوش مصنوعی: از آن مسیری که آه و ناله می‌کند، من تصمیم گرفته‌ام که سکوت کنم و دیگر از آن راه نمی‌روم.

هوش مصنوعی: اگر ناله و اندوهی از آن طرف ظهور کند، ماه به تماشا می‌آید. ای ماه، روزهای دهم و چهاردهم را خوش‌تر است.