هوش مصنوعی: وقتی از من دور می‌شوی، عزیزم، احساس بی‌حالی و بی‌جان بودن می‌کنم؛ مثل اینکه در گرداب دور تو می‌چرخم و از فرط عشق به تو، در این دورچرخش غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: من مانند باغی پر از عطر و بویی خوش هستم، و مانند آبی زلال که در جوی روان است. در هر طرف که می‌روم، احساس خوبی در دل دارم و به دنبال احسان و نیکی هستم.

هوش مصنوعی: من به خوبی در حال گذراندن زمان و لذت بردن از زندگی هستم، مثل وزش نسیم بهاری در این باغ، و در اینجا همچنان در حال گردش و شادی هستم.

هوش مصنوعی: به چه دلیل باید به باغ و بستانش اهمیت دهد، در حالی که می‌توانم جانم را هم برایش بگذارم؟ من اکنون در میدان او قرار دارم و دائم در حال گردش هستم.

هوش مصنوعی: کسی را بیاب که دل‌سرد باشد، چون او را قبول نکنی ای جان. من فرزند پیامبر هستم، بنابراین من هم در جایگاه سلطنت خود قرار می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من به تو می‌گویم چرا از لعل تو مست و سرشارم؛ زیرا بوی خوش او مرا به خود کشانده و عشق در دستانم است. به دور آن محفل می‌گردم.

هوش مصنوعی: من از ارزش و معنای زندگی چه جای دل و چه جای روح خود را می‌شناسم. من مانند تو نیستم که فقط به دنبال تأمین نیازهای مادی و نان باشم و دور خودم بچرخم.

هوش مصنوعی: در این روزگار، من مانند یک جام در میانه جمع خماران قرار دارم و از دست یکی به دست دیگری می‌روم و با این دستان دائما در حال چرخش هستم.