هوش مصنوعی: تو همیشه در حال عبوس و خشمگینی، اما با این حال، من هرگز اینقدر شیرینی را از جادوهای تو ندیده‌ام. به خاطر افسانه‌هایت، من مانند مجنون شدم و از آن داستان‌ها مهر و محبت در دلم نشسته است.

هوش مصنوعی: عزیزم، من بت‌های زیادی را دیده‌ام، اما هیچ‌کدام به زیبایی تو نیستند. اکنون به دنبال درک و شناخت خودم از طریق تو هستم.

هوش مصنوعی: تمام شب به خاطر اضطراب و پریشانی در حالتی بودم که خودت می‌دانی. اما اکنون از دچار شدن به حیرت و سردرگمی، دیگر توان و قدرتی برای ادامه ندارم.

هوش مصنوعی: دل به این حالت نمی‌ماند، به دنیای او نگاه کن، زیرا من با تلاش تو از خاک برخاستم.