هوش مصنوعی: چهره زیبا و درخشان ما هرگز ارزشمند نیست بدون وجود شما، در دریا و عمق دل هم هیچ جواهری ارزش ندارد در غیاب شما.

هوش مصنوعی: درختان باغ شادی که جوان و سرسبز هستند، بدون حضور شما پژمرده و خشک خواهند شد و نمی‌توانند طراوت خود را حفظ کنند.

هوش مصنوعی: دل من که به حضور شما عادت کرده است، نباید حتی لحظه‌ای بدون شما در میان آتش و حریق باشد.

هوش مصنوعی: من او را بیمار دیدم و از او پرسیدم حالش چطور است. گفتم خوشحالی؟ او پاسخ داد که نمی‌خواهد بگوید چون انگار میوه‌ای در این دنیا وجود ندارد، بی‌وجود تو.

هوش مصنوعی: در روزی که نور و زندگی در آن سرشار بود، جان من به لبخند و خوشی او نظر داشت. او گفت که رنج و سختی من در absence شما، بسیار دردناک‌تر و ناخوشایندتر است.

هوش مصنوعی: شما و تمامی مخلوقات مانند نقش‌های آزر هستند؛ همان‌طور که نقش‌های آزر به وجود شما وابسته‌اند، پس بدون وجود شما، این نقش‌ها معنایی ندارند.

هوش مصنوعی: به آرامی و به تدریج، آتش وجود ما را سوزانده و درد و رنج را به ما می‌چشاند. اما ما نگذاریم که این درد و رنج به تنهایی وجود ما را پر کند و به یاد شما، شادابی و خوشی را فراموش نکنیم.

هوش مصنوعی: بسیاری از جان‌ها برای نوشیدن شراب عشق فدای آن شدند. عقل می‌گوید که ممکن است در سر من، دوستی بدون تو وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: در دو دنیا به خاطر بوی تو رونق و زیبایی خاصی پیدا کرده است. این بندهٔ تو، که بزرگ‌تر از همه می‌باشد، هرگز بدون حضور شما خوشحال نخواهد بود.

هوش مصنوعی: چشم‌هایم پر از نور و روشنایی است تا تو را ببینند، ای کسی که هر دو چشمم بدون وجود تو هیچ ارزشی ندارند.

هوش مصنوعی: اگر هر تار موی ما به مقام سنجر و خسرو هم برسد، باز هم به خاطر نبودن شما، خسرو شاهنشاهی و سنجر هیچ ارزشی ندارند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جدایی شمس تبریزی ادامه دارد، دست‌های گل به جز به عنوان خنجر نجوید؛ پس بی‌ حضور شما، چیزی در کار نیست.