هوش مصنوعی: ای عمر، تو که در درجات کمال یکتایی، هم‌اکنون غم بر من سایه افکنده است، ای پشتیبانم، بیا و بر من فرود آی.

هوش مصنوعی: یا خوشحالی‌ای که دوستی، یا ماه شب‌فرش، چهره‌ات همچون ماه کامل و لب‌های تو مثل شراب حلال است.

هوش مصنوعی: وجود تو دریای وفا است، رنگ‌ و بوی پاکی را دارد. اگر نه به خاطر تقوا و پرهیزگاری‌ات، می‌گفتم ای صاحب عظمت!

هوش مصنوعی: تو در دل مردم سکنی گزینی و با عشق آن‌ها را مست می‌کنی؛ به چیزهایی دست می‌یابی که دیده نمی‌شوند و تو لطیف و خیال‌انگیز هستی.

هوش مصنوعی: روح‌هایشان آرام می‌گیرد و سایه‌هایشان سرمست می‌شود. در جایی می‌نشینند که در آن، جام‌های سنگین وجود دارد.