هوش مصنوعی: از زیبایی‌های دل‌فریب خودم غافل شدم و به دل خود گفتم که چه نیکو است زیبایی خداوند.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو، هزاران روشنی و نور را می‌پرستم و زندگی‌ها و روح‌ها در سایه‌ی وجود توست، ای دل.

هوش مصنوعی: ای دل، اینجا جایی است که خوبی‌ها نمی‌توانند از آن بگذرند، چرا که زیبایی تو از هر حد و اندازه‌ای فراتر است.

هوش مصنوعی: فرشتگان و موجودات عجیب برای تو به هم زنجیر شده‌اند، حتی پادشاهی زمین هم به خاکساری در آمده و ستاره‌ها و آسمان برای تو تعظیم می‌کنند، ای دل.

هوش مصنوعی: کدام دل است که برای تو حس درد و اندوه نباشد و کدام غم را می‌توان درمان کرد، ای دل؟

هوش مصنوعی: به دستور تو، تمام گنجینه‌های بی‌پایان در دسترس است. ای دل، چه گنج‌هایی که در فناء و ناپایداری وجودت ندارید!

هوش مصنوعی: به دقت به نگاه کسانی که دلشان سوخته است توجه نکن، زیرا از نگاه تو چه زندگی‌بخش و تسکین‌دهنده‌ای می‌تواند باشد که درد را از دل دور کند، ای دل.

هوش مصنوعی: گفتم این ماه چقدر زیباست و شمس تبریزی پاسخ داد: دل من، مکان تو کجاست و تا کجا پیش می‌روی؟