هوش مصنوعی: بیدار کنید نوش‌خواران را تا برای نوشیدنی از آنها استفاده شود، همان‌طور که جان نیاز به بیداری دارد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، باده‌ای از قدیم به ما بده که یادگار و باقی‌مانده‌ای از آن دوران باشد.

هوش مصنوعی: در مسیر گلوی خود، راهی برای عبور ندارد، اما می‌تواند زبان را به سخن درآورد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، جان را مانند مشک بساز که جان باارزش و پنهان را بشناسی.

هوش مصنوعی: به سمت آن صبحانه‌خوران برو که آن مشک سبک و سنگین را دارند.

هوش مصنوعی: از چشمان خمار و مستت، خوشی و لذتی به من بده که مرا به راهی ببرد که آرزویش را دارم.

هوش مصنوعی: از چشمان من باده‌ای به تو بده که به این ترتیب، لب‌هایم از حال و هوای خود بی‌خبر بمانند.

هوش مصنوعی: زیرا ساقی آن چنان اقدام می‌کند که در مجلس، نوشیدنی پنهانی را به آشکار می‌آورد.

هوش مصنوعی: بشتاب که نگاه هر ذره به دنبال حقیقت آشکار شده است.

هوش مصنوعی: نافۀ مشک را در دست بگیر و آن را بشکاف، مانند اینکه آسمان را بشکافی.

هوش مصنوعی: بخاطر عطر خوش آن مشک، صبر یوسف‌ها را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی نامه رسید، برای شمس تبریز که نورافشان است، سجده کن.