طبق اشاره‌ی استاد الهی قمشه‌ای در یکی از سخنرانیهای پخش شده از سیما، قوافی این شعر را کلمات یونانی (غیر از خروس) تشکیل داده‌اند.

سلام
در بیت دوم: بالها بجای پرها صحیح است
با تشکر

سلام
بیت دوم: بالها بجای پرها
بیت سوم: آنتپوس به معنای آدمیزاد، بجای اثربوس
با تشکر

نستکوس. : روزه
آنموس : باد
اثر بوس : انسان
انگلوس : فرشته
واسیلوس : شاه
کالابروس : کشیش
سراکنوس : نامی است که یونیان و رومیان به عرب های چادرنشین بادیه الشام و کویر های آن، که به مرز های امپراتوری روم شرقی حمله می کردند، داده بودند.

جالب است که مولانا این همه واژه لاتین در یک غزل آورده است.
نه؟

یونان تاریخی ( ایونیا ) همین بخش جنوب باختری شبه جزیره اناتولیا ( روم شرقی، بیزانس ، ترکیه امروز ) بوده است، ازین رو غریب نیست اگر بلخی دست کم با برخی واژگان یونانی و نه لاتین آشنایی داشته و طبع آزمایی کرده باشد. دولت ترکیه کشور یونان امروز ( هلاس) را یونانستان می نامد !!.

استاد حسین الهی قمشه ای در کتاب "در قلمرو زرین،365 روز با ادبیات انگلیسی"،نشر سخن،چاپ پنجم1392
ابیاتی از این غزل را با این تفاوتها نسبت به نسخه ی سایت گنجور آورده اند:
1-در بیت دوم بالها به جای پرها (پرها به لحاظ وزن شعر هم درست نیست)
2-در بیت سوم، نام او را طیر خوانی نام خود را انترپوس(انترپوس:انسان) به جای اثربوس

درست می گویید هانیه جان
همانگونه که موزه مردم شناسی را نیز anthropology museum می نامند.

تنها چند لغت یونانی را برای قافیه انتخاب کردن با اینکه می‌‌دانیم لغات زیادی هم قافیه خروس در زبان یونانی یافت می‌‌شود، ارزشی در شعر عرفانی محسوب نمی شود، خصوص آنکه این شعر کمابیش سویه مذهبی و شریعتی آن بر محتوی عرفانی آن غلبه دارد، ازینرو به نظر غزلی از سروده‌های پیشین جلال دین است نه کار‌های پس از همنشینی با شمس، تازه اگر فرض را بر آن بگذاریم که از زمره اشعار الحاقی نباشد.
در اینجا به نکته‌ای نیز باید اشاره کرد که چرا برخی‌ اصرار دارند بر آنکه که جلال دین پیش از ملاقات با شمس، شعر نمی سروده است، که تصور می‌‌شود این اصرار بدین منظور است که تحول جلال دین را از فردی مذهبی به انسانی‌ رها و آزاده در مکتب عشق ویژه انسان محور خود، نادیده بگیرند و همواره او را انسانی‌ در چارچوب مذهب قلمداد کنند، حتی بسیاری بر این عقیده ا‌ند و تا آنجا افراط می‌‌کنند که کتاب مثنوی، یا ماهنامه، یا نامه معنوی، او کاملا ترجمه قرآن است، و دلیل آنها آیات و احادیث درون آن است نه بررسی معنوی آن.