گنجور

غزل شمارهٔ ۱۱۵۵

از آن مقام که نبود گشاد زود گذر
برو به سوی خریدار خویش همچون زر
درخت اگر متحرک شدی ز جای به جا
نه رنج اره کشیدی نه زخمه‌های تبر
زمان چو حاکم تست و مکان چو معبر تو
مکان نیک گزین و زمان نکو بنگر
چنان شوی که مکان و زمان و اهل زمان
دگر نتاند کردن به فعل در تو اثر
تو تیره گردی از شب چو آینه گردون
نه زردروی خزان گردی از هوا چو شجر

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

از آن مقام که نبود گشاد زود گذر
برو به سوی خریدار خویش همچون زر
هوش مصنوعی: از آن جایگاهی که نمی‌توان آن را به راحتی ترک کرد، به سمت کسی که به تو نیاز دارد برو، مانند زر که همیشه خواهان دارد.
درخت اگر متحرک شدی ز جای به جا
نه رنج اره کشیدی نه زخمه‌های تبر
هوش مصنوعی: اگر درخت از جایی به مکان دیگری منتقل شود، نه رنجی از اره متحمل می‌شود و نه آسیب‌هایی از ضربه‌های تبر.
زمان چو حاکم تست و مکان چو معبر تو
مکان نیک گزین و زمان نکو بنگر
هوش مصنوعی: زمان مانند یک حاکم است و مکان مانند یک مسیر. بنابراین باید مکان خوبی را انتخاب کنی و به زمان نیز با دقت نگاه کنی.
چنان شوی که مکان و زمان و اهل زمان
دگر نتاند کردن به فعل در تو اثر
هوش مصنوعی: به گونه‌ای تبدیل شوی که نه مکان و نه زمان و نه مردم زمانه نتوانند بر کارهایت تأثیر بگذارند.
تو تیره گردی از شب چو آینه گردون
نه زردروی خزان گردی از هوا چو شجر
هوش مصنوعی: شما در تاریکی شب مانند آینه‌ای تیره می‌شوید و درختان در پاییز از تغییرات هوا زرد نمی‌شوند.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۱۵۵ به خوانش هانیه سلیمی
غزل شمارهٔ ۱۱۵۵ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1393/12/03 16:03
زینب

سلام.
به نظر می رسد «تو» در مصراع اول از بیت آخر اشتباه و «نه» درست است.
نه تیره گردی از شب چو آینه گردون
نه زردروی خزان گردی از هوا چو شجر