هوش مصنوعی: هنگامی که شمس دین از تبریز به اینجا رسید، مانند ماه درخشید و شمس و قمر به خاطر خدمت به او کمربند را بستند.

هوش مصنوعی: زمانی که چشم‌ها به سوی او معطوف شد، مقام و جایگاه دیدن حقیقت را برای دیدگان بشری فراهم آورد.

هوش مصنوعی: به هنگام قیامت، فرشتگان با صدا و انرژی فراوان به خدمت او می‌آیند و همچون منادیان آسمان، با نهایت احترام و سر به زیر، در حضورش حاضر می‌شوند.

هوش مصنوعی: در نگاه واقعی نمی‌توان زیبایی او را دید، چرا که نفس انسان فقط به سوی جلال و عظمت پادشاهان می‌نگرد و به این زیبایی توجهی ندارد.

هوش مصنوعی: زنگی زیبا و درخشان مانند زمرد بود و به خاطر آن، جانشین از نفس او به صبر واداشته شد.

هوش مصنوعی: درختی که به خویشتن سرکشی کند، جانش را از خطرات زوال و ضربات تبر حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: حالا که ماه در پشت ابر پنهان شده، به خاطر این دوری، باران از ابرهای دو چشمانم فرو می‌بارد.

هوش مصنوعی: اگر اشک‌های تو مانند قطره‌های باران بر زمین بریزد، آن را سرسبز و پربار می‌کند، ولی اگر این اشک‌ها از دل پر از درد و رنج تو نشأت نگیرد، تأثیری نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: دل انسان مانند رحم است که احساسات و عواطف از آن نشأت می‌گیرد و به همین دلیل، انسان باید از این منبع درک و احساس خود بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: از عشق، همه اجزای خانه از حال و احوال باخبرند، مانند اینکه کدخدا از زیبایی و اعتبار صاحب خانه آگاه است.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال دریافت خبر و دانشی هستی، خودت را در جمع افرادی که هیچ اطلاعی ندارند ننداز. نباید افرادی که از واقعیت بی‌خبر هستند را دست کم بگیری.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دنبال دیگری باشد تا او را از گناهانش پاک کند، باید بدانید که خود او هم باید در درونش تغییر ایجاد کند و نباید تنها به دیگران اتکا کند. در واقع، کسی که خودش در حال مرده‌زنده شدن است، نمی‌تواند کمک مؤثری به دیگری بدهد.

هوش مصنوعی: به چشمان دردناک عیسی نگاه کن، اگر که نگاه کنی، سر خود را به اطراف نچرخان و به چشمان او ننگر.

هوش مصنوعی: وقتی انگور کنار سرکه قرار می‌گیرد، شراب او ترش می‌شود و این به نوعی نشان‌دهنده تأثیر محیط بر شخصیت و رفتار افراد است. در واقع، انسان‌ها نیز تحت تأثیر کسانی که در کنارشان هستند، قرار می‌گیرند و ممکن است خصوصیات آن‌ها را به خود بگیرند.

هوش مصنوعی: با نیرنگ خود، یا دوست، این شیوه را به کار بگیر که تا درخت ترشی را سوراخ کنی و آن را از شرش رها کنی و به سمت دریا که مملو از عسل و شکر است، بروی.

هوش مصنوعی: این بیت به شخصیت والای شمس‌الدین می‌پردازد و به عظمت و جامعیت او در ابعاد مختلف اشاره دارد. به نوعی، از او به عنوان مظهر و نماینده‌ای از حقیقت الهی یاد می‌شود که در پرتو آن، به وصف او می‌پردازد. این اشاره به این نکته دارد که او در وجود خود، تجلی از کمالات الهی و صفات نیک خداوند است.