هوش مصنوعی: دلدار نه به خاطر مرگ و نه به خاطر بدی رهایم می‌کند، نه آنقدر بی‌احساس است که چیزی را منکر شود و نه به راحتی بر سر اقرار می‌ایستد.

هوش مصنوعی: هر جا که دل را به عصبانیت واداری، نمی‌توانی در آنجا آرامش یابی. پس ای دل، نگران نباش و خودت را به زحمت نینداز.

هوش مصنوعی: در شب قرار می‌گذاری اما روز، آن را تغییر می‌دهد. از این تفاوت میان شب و روز عبرت بگیر.

هوش مصنوعی: از نادانی توبه و قسم می‌خورد، در حالی که غافل است از اینکه چه نیرنگی در دست قدرت‌مند وجود دارد.

هوش مصنوعی: برادران، چه کسی را ملاقات کرده‌اید که به خاطر او، این دنیای بی‌ثبات و متغیر به حالت بی‌سر و پا درآمده باشد؟

هوش مصنوعی: برادران، کجا هستید و خوابیدید؟ نمی‌دانید که خطر بزرگی در کمین شماست و یک افعی بیدار بر سر شما نشسته است.

هوش مصنوعی: ای دل مغرور، چه خواب‌ها و تصورات عجیبی داری! چه خوراکی‌ها و نعمت‌هایی برای تو آماده شده است در سفره‌ی پیرمردی حکیم و با تجربه.

هوش مصنوعی: هزار تاجر به خاطر بوی سود و منفعت به سفر می‌روند و در این سفر، اراده و تصمیم الهی به آرامش جانشان می‌آورد.

هوش مصنوعی: او به قدری در شهرها معروف و شناخته شد که دیگر نمی‌توانست در آن‌ها بماند و از زندگی در بیابان خسته شد و به سمت دریاها رفت.

هوش مصنوعی: رود، مرجان را برمی‌گیرد اما جان را می‌گیرد زیرا در مسیرش خطر lurking کرده است.

هوش مصنوعی: شخصی به دنبال آب می‌دوید، اما جز سراب چیزی نیافت. سپس به دنبال نور رفت، اما جز آتش به دست نیاورد.

هوش مصنوعی: در این شعر، به تصویری از یک حیوان (خری) اشاره شده که دو گوشش را به زور می‌کشند و او را به سمتی هدایت می‌کنند. این تصویر نشان‌دهنده وضعیت فردی است که تحت فشار و اجبار، به سمت خواسته یا مقصدی هدایت می‌شود. به نوعی، این تصویرگر فشار و محدودیت‌هایی است که بر کسی اعمال می‌شود و او را به تحرک وادار می‌کند.

هوش مصنوعی: از گاوی که گرداننده این دنیا را نمی‌بینی بترس، زیرا آن است که گردن تو را به خاطر چرخش خود بسته است.

هوش مصنوعی: در این دور و زمانه، همه پزشکان در دام مشکلات و چالش‌ها گرفتار هستند، چون این دور و زمانه مشکلاتی را برای سلامتی افراد به وجود آورده که آنها را بیمار کرده است.

هوش مصنوعی: او را به مکان‌های مختلفی چون دریا، دشت و کوه می‌برد تا ببیند کجا می‌تواند طعمه‌اش را بگیرد.

هوش مصنوعی: عاشق واقعی خداوند، مانند یک شیر جنگنده است که اگر به میدان جنگ بیفتد، نمی‌توان او را همچون دیگران به حساب آورد و نباید او را به سادگی شکست داد.

هوش مصنوعی: وقتی دل و جان از بدن جدا شوند، آن کسی که این جدایی را ایجاد کرده، همان کسی است که می‌تواند دوباره او را بسازد.

هوش مصنوعی: هرگاه که کسی در زندگی‌اش به خاطر عشق جان بدهد، به‌طور طبیعی با فرمانی که می‌گوید قبل از مرگ، بمیر، به حالت ‌ندوست‌داشتن و زندگی در عشق می‌رسد.

هوش مصنوعی: عاشق بی‌دل و غمگین، هرگز نمی‌تواند دو بار شانس شکار را از دست بدهد، مانند شیری که هیچ‌کس نمی‌تواند او را برای شکار دست کم بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر به اشتباه پارچه‌ای را پاره کند، باید آن را بدوزد و در لحظه‌ای که زندگی به او دمیده می‌شود، او را در آغوش بگیرد.

هوش مصنوعی: خداوند برای عاشق، چربی و گوشت را حرام کرده تا او به خاطر عشقش به دنیا و مادیات وابسته نشود و در نتیجه به ذلت نیفتد.

هوش مصنوعی: تو عشق همچون نوشی هستی که برای خاک، درمانی است؛ زیرا زهر کسی که به ضرر دیگری صحبت کند، جایی در خود ندارد.

هوش مصنوعی: سخن به عشق کشیده شد و دل من در تلاش است، اما چه تلاش بی‌فایده‌ای است در برابر چنین زخم عمیق و بی‌رحم.

هوش مصنوعی: وقتی قطب از مرکز دور فلک حرکت می‌کند، تو کجا می‌خواهی بروی؟ بگو که نقطه‌ی کوچکی چه کاره است در برابر این پرگار بزرگ.

هوش مصنوعی: سکوت کن که این نزاع و درگیری، نشانه‌ای از تقدیر است. تو را به سوی شعرها می‌کشاند و من را به سمت سرودها و اشعار.