هوش مصنوعی: زمانی که کسی را در کنار خود نمی‌بینی، نباید باعث ایجاد درد و فتنه برای دل خودت شوی. چرا که اگر دلی را مجروح کرده‌ای، دوباره آن را به سمت خود نرسان.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند دزدانی هستند که راه را نشان می‌دهند. اگر موهایت به طور فریبنده‌ای در هم بریزد، نگذار این جذابیت تو را فریب دهد.

هوش مصنوعی: عشق همچون گلستانی است که به وسیله آن، فقر می‌تواند به درختی پربار تبدیل شود و درون انسان را به باغی پربرکت و بارور تبدیل کند.

هوش مصنوعی: هر میوه‌ای از نور آفتاب به بار می‌نشیند و شیرین می‌شود. حالا خوابم را ببر تا به آفتاب برسم.

هوش مصنوعی: طبع جهان قدیمی است و عاشق آن نیز کهنه و قدیمی است، اما عشق به آن تازگی و شادابی می‌بخشد و عشق به طالبی که تازه‌تر است، می‌طلبد و به دنبال آن می‌گردد.

هوش مصنوعی: عشق ما را به دوردست‌ها برد، جایی که دریا به افکار ناخوشایند منتهی می‌شود. آن را به خران بگو که برود و متفاوت عمل کند.

هوش مصنوعی: هر فردی که در انتخاب دوست و یار دقت کند، قلبش به سمت محبوب واقعی خود می‌رود، در حالی که بدی‌ها و شومی‌ها در کنار زندگی‌اش خواهند بود، همان‌گونه که سیاره زحل به عنوان نماد بدبختی و ناکامی، در کنار شمس و قمر که به ترتیب نماینده نور و روشنایی هستند، قرار دارد.

هوش مصنوعی: دل من از این وضع از هیچ کس آرام نمی‌گیرد، اگر تو به مقام قلندری نمی‌رسی، انسان بودن تو بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: تن انسان مانند آب است که به پستی و پایین می‌رود، اما دل که اصل وجود و جوهر وجودی است، از آتش سوزان و پرحرارت نشأت می‌گیرد و فرو نخواهد رفت جز به بالاترین درجات و اوج‌ها.

هوش مصنوعی: تو فقط جسم و دل نیستی، در وجود تو گوهری وجود دارد که از آن بی‌خبری. تا زمانی که از این گوهر آگاهی پیدا نکنی، از ارزش واقعی‌ات غافلی.