هوش مصنوعی: این لحظه در تریبون، مردی قرار دارد که مانند چشمه‌ای زلال و پاک، در حال بیان معانی و پیام‌های پاک و روشنگر است.

هوش مصنوعی: روی منبر بلندی، عالم و باهوشی قرار دارد و من به طور مداوم به سخنان او گوش می‌دهم.

هوش مصنوعی: هر کلمه او به اندازه‌ای وضوح دارد که مانند یک آسمان باز، جهان را روشن می‌کند و هر چیزی را به روشنی بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: این مصرع به این معناست که با این نوع رهایی که برای تو ایجاد شده، از بند و حبس دنیوی و ظاهری آزاد شده‌ای. به عبارت دیگر، تو از محدودیت‌ها و ناخالصی‌های دنیای مادی رها شده‌ای و به آزادی و روشنی دست یافته‌ای.

هوش مصنوعی: شاعر با استفاده از قدرت کلام و شیوه‌های زبانی، سعی دارد خود را به اوج قله‌های آسمانی برساند. او به شکلی خلاقانه و با مهارت، بر روی صنعت زبان تکیه کرده و به این وسیله می‌خواهد به ارتفاعات بلندی دست یابد.

هوش مصنوعی: آتش از درون هیزم تابش نور را به وجود آورد، در حالی که خود آتش به تنهایی نمی‌تواند نور تولید کند.

هوش مصنوعی: آتش در نتیجه‌ی فعل و عمل انسان‌ها به وجود می‌آید که ناشی از سنگ و آهن است. همچنین، ستاره‌ها نیز تحت فرمان و اراده‌ی تدبیرکنندگان و ناظران در کارهای خود حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر پیامبری معجزه‌ای خاص داشته که نشان‌دهنده‌ی پیامبری اوست. اما اگر کسی معجزه نداشته باشد، مصداق واقعی آن پیامبری نیست.

هوش مصنوعی: مسعود منشاء بدبختی است و عذاب بهشت نیز از اوست. موجودی که محکوم به عذاب است، تحت تاثیر او قرار دارد.

هوش مصنوعی: این منبر و سخن‌گفتن در درون توست و از آن توست؛ اما در جستجوی آن، خود را مقصر ندان.