غزل شمارهٔ ۱۱۰۷
در چمن آیید و بربندید دید
تا نیفتد بر جماعت هر نظر
من زیانها کردهام من دیدهام
زخمها از چشم هر بیپا و سر
چشم بد دیدیم ما کز زخم او
روسیه گردد عیان شمس و قمر
دور باد از رزم شیران چشم سگ
دور باد از مهد عیسی کون خر
تیر پرانست از چشم بدان
خلوت آمد تیر ایشان را سپر
لیک چشم نیک و بد آمیختهست
قلب را هر کس بنشناسد ز زر
زاهدانش آهها پنهان کنند
خلوتی جویند در وقت سحر
لیک این مستان به حکم خود نیند
نیستشان جز حفظ حق حصنی دگر
باد کم پران مزن لاف خوشی
باد آرد خاک و خس را در بصر
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
در چمن آیید و بربندید دید
تا نیفتد بر جماعت هر نظر
هوش مصنوعی: بیایید در باغ گلابی بسر بریم و با دقت نگاه کنیم تا هیچ نظری بر جمع مردم نیفتد.
من زیانها کردهام من دیدهام
زخمها از چشم هر بیپا و سر
هوش مصنوعی: من اشتباهات زیادی انجام دادهام و زخمها و دردهای ناشی از آنها را از کسانی که بیدست و پا و بیسر هستند، دیدهام.
چشم بد دیدیم ما کز زخم او
روسیه گردد عیان شمس و قمر
هوش مصنوعی: ما از چشم زخم آسیب دیدهایم و به خاطر این درد، خورشید و ماه به وضوح نمایان میشوند.
دور باد از رزم شیران چشم سگ
دور باد از مهد عیسی کون خر
هوش مصنوعی: دور باشد از میدان جنگ دلاوران، نگاهِ کمارزش و ناپاک. همچنین از محیطی که عیسی در آن به دنیا آمده، وجود حیوانات پست و بیارزش باید دور باشد.
تیر پرانست از چشم بدان
خلوت آمد تیر ایشان را سپر
هوش مصنوعی: چشم او مانند تیر است که به سمت دیگری پرتاب میشود و در آنجا تیرهای دیگران را خنثی میکند.
لیک چشم نیک و بد آمیختهست
قلب را هر کس بنشناسد ز زر
هوش مصنوعی: اما چشم نیک و بد با هم در دل آمیختهاند، هر کس که بتواند آن را بشناسد، از طلا هم ارزشمندتر است.
زاهدانش آهها پنهان کنند
خلوتی جویند در وقت سحر
هوش مصنوعی: زاهدان در دل خود آههای زیادی دارند و در زمان سحر به دنبال تنهایی و خلوت میگردند.
لیک این مستان به حکم خود نیند
نیستشان جز حفظ حق حصنی دگر
هوش مصنوعی: اما این شیداییها به خاطر خودشان نیست، تنها هدفشان حفظ حقوق و ارزشهای دیگری است.
باد کم پران مزن لاف خوشی
باد آرد خاک و خس را در بصر
هوش مصنوعی: باد آرامی نزن که شادی و خوشی آن نمیپاید. چرا که با همین باد، خاک و علف هم در چشم آدمی مینشیند و میتواند آزاردهنده باشد.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۱۰۷ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1391/04/06 22:07
ناشناس
احتمالن بیت نخست به جای کلمه دید در باید باشد