هوش مصنوعی: اگر از عشق او خبر داری، قلبت را در عشق بسپار و به معشوق نگاه کن.

هوش مصنوعی: عشق مانند دریا است که امواج آن هرگز ناپدید نمی‌شوند. آب دریا به مانند آتش می‌سوزاند و امواج آن همچون گوهرهایی باارزش هستند.

هوش مصنوعی: آن گوهر دارای رازهایی است و هر کسی که به آن توجه کند، می‌تواند به معانی عمیق‌تری دست یابد.

هوش مصنوعی: اگر به هر دو جهان سرکشی کنی، مانند مویی است که اگر حتی بخشی از آن را پیدا کنی، از آن باخبر خواهی شد.

هوش مصنوعی: دیشب در حال خواب و سرمستی بودم که در نیمه‌های شب، آن ماه زیبا بر سرمان ظاهر شد.

هوش مصنوعی: روزی که چهره‌ی زرد من در نور ماه می‌درخشید، آن چهره‌ی زرد به خاطر اشک‌هایم تر شده بود.

هوش مصنوعی: او به من رحم کرد و شربت وصال را عطا نمود، و هر کدام از موهایم جان تازه‌ای پیدا کرد.

هوش مصنوعی: هرچند به خاطر نوشیدن شراب به حالتی مست و غرق در خواب رفته بودم، اما همچنان متوجه شدم که هر یک از موهای سرم در دید دیگران بود و قابل بررسی و توجه قرار داشت.

هوش مصنوعی: در چهره‌ی آن خورشید، که به‌نوعی نماد زیبایی و روشنایی است، من نیز در حالتی شگفت‌انگیز و سرشار از حیرت به تماشای آن نشسته‌ام. این حالتی است که در آن، عقل و درک فراموش می‌شود و فقط از زیبایی‌ها لذت می‌برم.