مولاناغزل شمارهٔ ۱۰۷۹
بهر شهوت جان خود را می‌دهی همچون ستور
وز برای جان خود که می‌دهی وانگه به زور
می‌ستانی از خسان تا وادهی ده چارده
در هوای شاهدی و لقمه‌ای ای بی‌حضور
آن سبدکش می‌کشد آن لقمه‌ها را تون به تون
می‌دواند مرده کش مر شاهدت را گور گور
لقمه‌ات مردار آمد شاهدت هم مرده‌ای
در میان این دو مرده چون نمی‌باشی نَفور ؟
چشم آخُر را ببند و چشم آخِر برگشا
آخر هر چیز بنگر تا بگیرد چشم نور
غزل شمارهٔ ۱۰۷۸: شادیی کان از جهان اندر دلت آید مخرغزل شمارهٔ ۱۰۸۰: ساقیا هستند خلقان از می ما دور دور
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بهر شهوت جان خود را می‌دهی همچون ستور
وز برای جان خود که می‌دهی وانگه به زور
هوش مصنوعی: تو برای رسیدن به لذت‌های زودگذر، جان خود را به راحتی عرضه می‌کنی، مانند یک حیوان. اما در عوض برای حفظ جان خود، مجبور به تحمل سختی‌ها و فشارها هستی.
می‌ستانی از خسان تا وادهی ده چارده
در هوای شاهدی و لقمه‌ای ای بی‌حضور
هوش مصنوعی: تو از مردم نادان چیزهایی می‌گیری تا اینکه به یکی دیگر از چیزهای دلخواه برسی، در حالی که در فضایی از زیبایی و لذتی محدودی به سر می‌بری و از حضور گسترده‌ای بی‌بهره‌ای.
آن سبدکش می‌کشد آن لقمه‌ها را تون به تون
می‌دواند مرده کش مر شاهدت را گور گور
هوش مصنوعی: آن سبدکش لقمه‌ها را یکی یکی به جلو می‌برد و به این ترتیب آن مرده را که تو شاهدش هستی، به گور می‌برد.
لقمه‌ات مردار آمد شاهدت هم مرده‌ای
در میان این دو مرده چون نمی‌باشی نَفور ؟
نَفور یعنی رمنده و گریزان
چشم آخُر را ببند و چشم آخِر برگشا
آخر هر چیز بنگر تا بگیرد چشم نور
هوش مصنوعی: چشم ظاهر را ببند و به درون خود نگاه کن. با دیدی عمیق به حقیقت‌ها بنگر، تا قدرت درک زیبایی و نور را پیدا کنی.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۰۷۹ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1392/07/18 17:10
امین کیخا
شهوت به فارسی کهن ورن بوده و با شهوت زیستن ورنکامگی می شده است ولی آز هم گاهی می تواند شهوت باشد با یک کلی نگری و ساده گیری، اما در انگلیسی استاد چتیگ انرا appetite ترجمه کرده اند .
1393/08/04 15:11
پیرایه یغمایی
ده چهارده دادن: اصطلاح ده چهارده یا ده شش یا ده پنج و مانند آنها اصطلاحات سودخوران و رباخواران است.
می ستانی از خسان تا وادهی ده چهارده
درهوای شاهدی و لقمه‌ای، ای بی‌حضور
1398/07/08 02:10
شقایق عسگری
دوستان من تمام مصرع های دوم سوالی خوندم آیا درسته؟
البته جز بیت آخر