اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوی بد دارم ملولم تو مرا معذور دار
خوی من کی خوش شود بی‌روی خوبت ای نگار
هوش مصنوعی: من ذات بدی دارم و از این موضوع دلخورم، تو مرا ببخش. مگر بدون حضور زیبای تو، حال من چگونه خوب خواهد شد؟
بی‌تو هستم چون زمستان خلق از من در عذاب
با تو هستم چون گلستان خوی من خوی بهار
هوش مصنوعی: بدون تو احساس سردی و تنهایی دارم، مانند زمستانی که در آن همه در رنج‌اند. با تو اما حال و هوای من شبیه بهار است، پر از سرسبزی و زیبایی.
بی‌تو بی‌عقلم ملولم هر چه گویم کژ بود
من خجل از عقل و عقل از نور رویت شرمسار
هوش مصنوعی: بدون تو، احساس پوچی و بی‌خود بودن می‌کنم. هر چه بگویم، نادرست است و خودم از عقل سرزنش می‌شوم. عقل هم از نور چهره‌ات شرمنده است.
آب بد را چیست درمان؟ باز در جیحون شدن
خوی بد را چیست درمان؟ بازدیدن روی یار
هوش مصنوعی: چی می‌تواند درمان درد و مشکل شخصی باشد؟ آیا دوباره غرق شدن در آب آلوده می‌تواند کمکی کند؟ تنها راه پیدا کردن آرامش و بهبودی، دیدن چهره محبوب است.
آب جان محبوس می‌بینم در این گرداب تن
خاک را بر می‌کنم تا ره کنم سوی بحار
هوش مصنوعی: من در این گرداب جسم، وجود حقیقی و روحانی خود را که مانند آبی محبوس است، می‌بینم. تصمیم دارم تن خود را کنار بزنم تا بتوانم به سوی دریاهای زندگی و نور حرکت کنم.
شربتی داری که پنهانی به نومیدان دهی
تا فغان در ناورد از حسرتش اومیدوار
هوش مصنوعی: شما نوشیدنی خاصی دارید که به طور مخفیانه به افرادی که از زندگی ناامید شده‌اند می‌دهید، تا از حسرت آن، فریاد و ناله‌ای سر دهند و دوباره امیدوار شوند.
چشم خود ای دل ز دلبر تا توانی برمگیر
گر ز تو گیرد کناره ور تو را گیرد کنار
هوش مصنوعی: ای دل، تا جایی که می‌توانی به معشوق نگاه کن و چشم از او بر نداشته باش. اگر او از تو فاصله بگیرد، تو را نیز به کناری خواهد نهاد.
حاشیه ها
بیت چهارم یاد آور این دو بیت در مثنوی دفتر دوم است:
آب گفت آلوده را در من شتاب
گفت آلوده که دارم شرم از آب
گفت آب این شرم بی من کی رود
بی من این آلوده زایل کی شود
1394/09/22 18:11
آرش طوفانی
سلام خدمت عزیزان
از خواندن این غزل مست می شوم. به نظر بنده این غزل زیباترین و حکیمانه ترین غزل مولوی است. روحش شاد باد.
1402/07/24 22:09
سیامک فنا فی الله
احســـــــــــــــنت👍🌹
شربتی داری که پنهانی به نومیدان دهی
تا فغان در ناورد از حسرتش امیدوار
چه لطیف و چه زیباست این بیت مولانای عزیز . با خواندش سرشار از امید می شوی یاد بیت دیگری از مولانا افتادم درباره امید
هله نومید نباشی که تو را یار یراند
که گر امروز براند نه که فردات بخواند
در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آنجا
که پس صبر تو را او به سر صدر نشاند
چو اگر بر تو ببندد همه درها و گذرها
ره پنهان بگشاید که کس آن راه نداند
اییی واییی خیلی فوق العاده هستش ،این اشعار مولانا قلب هر ادم بی عقل و بی عشقی رو به وجد میاره ،درود بر ذات پاک این شاعر عاشق
1402/07/24 22:09
سیامک فنا فی الله
با سلام
بیت:
شربتی داری که پـــــــــنهانی به نـــــــومیدان دهی
تا فغان در ناورد از حســـــــــــــــــرتش امیــــدوار
جمله یا پیام یا متن زمینی نیست و بلکه آسمانی است. بعد از 50 سال خواندن شعر و جملات دیگر عارفان هنوز در سطح این بیت پروردگارم را لمس نکرده ام و چه افتخاریست برای مولانا که آفریننده این بیت است به خواست خدای بزرگ. رحمت بر او باد
واقعا مچکرم از سرکار خانم عندلیب بابت خوانش اشعار
خیلی کمک بزرگی کردن به اینکه بتونیم تلفظ کلمات را درست بخونیم
مولانا