گنجور

غزل شمارهٔ ۱۰۷۰

گر به خلوت دیدمی او را به جایی سیر سیر
بی‌رقیبش دادمی من بوسه‌هایی سیر سیر
بس خطاها کرده‌ام دزدیده لیکن آرزوست
با لب ترک خطا روزی خطایی سیر سیر
تا یکی عشرت ببیند چرخ کاو هرگز ندید
عشرت کدبانوی با کدخدایی سیر سیر
یک به یک بیگانگان را از میان بیرون کنید
تا کنارم گیرد آن دم آشنایی سیر سیر
دست او گیرم به میدان اندرآیم پای‌کوب
می‌زنم زان دست با او دست و پایی سیر سیر
ای خوشا روزی که بگشاید قبا را بند بند
تا کشم او را برهنه بی‌قبایی سیر سیر
در فراق شمس تبریزی از آن کاهید تن
تا فزاید جان‌ها را جان‌فزایی سیر سیر

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گر به خلوت دیدمی او را به جایی سیر سیر
بی‌رقیبش دادمی من بوسه‌هایی سیر سیر
هوش مصنوعی: اگر او را به تنهایی می‌دیدم، به جایی می‌بردمش و بدون هیچ رقیبی، تا دلت بخواهد، بوسه‌های زیادی به او می‌دادم.
بس خطاها کرده‌ام دزدیده لیکن آرزوست
با لب ترک خطا روزی خطایی سیر سیر
هوش مصنوعی: من اشتباهات زیادی کرده‌ام و اگرچه دلم می‌خواهد که در آینده به خطاهایم پایان دهم، اما همچنان در پی خوشی و سیر و سیاحت خواهم بود.
تا یکی عشرت ببیند چرخ کاو هرگز ندید
عشرت کدبانوی با کدخدایی سیر سیر
هوش مصنوعی: تا کسی خوشی و لذت را ببیند، چه برکاتی در زندگی او وجود دارد که هیچگاه طعم خوشی و لذت را از زندگی بی‌خبر بوده است.
یک به یک بیگانگان را از میان بیرون کنید
تا کنارم گیرد آن دم آشنایی سیر سیر
هوش مصنوعی: در یک زمان، بیگانگان را دور کنید تا در آن لحظه، آشنایی به نزد من بیاید و با من باشد.
دست او گیرم به میدان اندرآیم پای‌کوب
می‌زنم زان دست با او دست و پایی سیر سیر
هوش مصنوعی: اگر دست او را بگیرم و وارد میدان شوم، با پاهایم بر کف زمین می‌کوبم و از دستان او با شادی و نشاط حرکت می‌کنم.
ای خوشا روزی که بگشاید قبا را بند بند
تا کشم او را برهنه بی‌قبایی سیر سیر
هوش مصنوعی: روز خوشی که قبا را از بندهایش آزاد کنم و او را بدون لباس و با آرامش در آغوش بگیرم.
در فراق شمس تبریزی از آن کاهید تن
تا فزاید جان‌ها را جان‌فزایی سیر سیر
هوش مصنوعی: در دوری شمس تبریزی، انسان باید از لذت‌ها و مسائل مادی بکاهد تا روح و جانش بالاتر رود و شکوفا شود. این سفر درونی و روحانی می‌تواند به رشد و تعالی جان کمک کند.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۰۷۰ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1389/05/22 00:08

بیت آخرش انگار بعدا اضافه شده. در این مورد کسی نظری داره؟

1393/05/23 20:07
الهام

من یه نسخه داشتم(اگر اشتباه نکنم دیوان کبیر به تصحیح استاد فروزانفر بود) که بجای بی رقیبش دادمی... نوشته بود بر لبانش دادمی...
ضمن اینکه بیت اخر رو هم نداشت.

1395/09/21 19:11
محمدجواد میری

ترک ختا احتمالا درست است. یعنی ترک ختایی

1399/07/25 23:09
مهیار حاتمی

این غزل شاهدی بر رابطه ی اروتیک حضرت مولانا با شمس تبریزیه،و بصورت آشکار مشخصه که از معاشقه و کشش جنسی که بینشون بوده داره صحبت میشه