هوش مصنوعی: اگر تصمیم به رفتن داری، فراموش نکن که یاد شیرین عمرت را حفظ کنی، چرا که جدایی از ما همانند اسبی است که زین شده و باید به آن توجه کنی.

هوش مصنوعی: دوست و یاران خوبی به دور و برت خواهند بود، اما به یاد داشته باش که با دوست قدیمی‌ات پیمانی بسته‌ای و باید به آن وفادار بمانی.

هوش مصنوعی: من اشتباهاتی کرده‌ام که باعث شده تو نسبت به من کینه داشته باشی، اما لطفاً شب‌های من را به خاطر داشته باش، ای دوست بی‌کینه.

هوش مصنوعی: هر شب که ماه را بر سر بالین خود می‌گذاری، به یاد داشته باش که تو زانوی ما را آرام کردی.

هوش مصنوعی: من همچون فرهاد، به خاطر عشق تو، از کوه‌های جدایی و غم فراق بالا می‌روم، ای محبوب من، که تو را چون خسرو می‌پرستم و یاد شیرینت را در دل دارم.

هوش مصنوعی: در کنار چشمانم، همچون دریایی، سرزمین عشق را دیده‌ای که پر از گل‌های زعفران و نسرین است.

هوش مصنوعی: دعای آتشین و شدید من به سمت آسمان می‌رود. جبرئیل از ارتفاعات آسمانی می‌گوید: خدایا، آمین. یاد تو را فراموش نکن.

هوش مصنوعی: از زمانی که چهره تو را دیدم، عشق به تو برایم همانند دینی ارزشمند شده است. به خاطر داشته باش که زیبایی تو مایه افتخار این دین است.