هوش مصنوعی: عشق، برای عاشقان مانند فرماندهی است که در میدان جنگ صف آرایی می‌کند. در آنجا، دوستداران زندگی در یک سو هستند و کسانی که در عشق شکست خورده‌اند، در سمت دیگر سوار بر اسب حضور دارند.

هوش مصنوعی: چهره او همچون تماشای یک سپاه زیباست و از این رو باید از هر گونه آسیب و بدخواهی که عاشقان ممکن است به چشم او بزنند، احتیاط کرد.

هوش مصنوعی: ای خورشید، از چهره او شرم کن، زیرا که ماه تابان هم از این صورت زیبا و دلربا در ابر پنهان شده است.

هوش مصنوعی: وقتی به میدان عشق قدم می‌گذاری، باید به چشم‌هایت اجازه بدهی که به تماشا بنشینند و ناگهان از یک نگاه، همه‌ی قرض‌ها و بدهی‌هایت را فراموش کنی.

هوش مصنوعی: غیر از نشئه و سرمستی شراب، چشمان من هیچ تدبیری ندارند. این شراب جان را از کدام چشم و از چه کسی می‌توانی بگیری که این چشمان پر از غم و مستی دارند؟

هوش مصنوعی: وقتی که تو پاهایی ناتوان داری، فرقی نمی‌کند که به آنها زیورآلات زیبایی بزنی؛ چرا که کسی که ناشنواست، از شنیدن هزاران جواهر هم بهره‌ای نخواهد برد.

هوش مصنوعی: اگر تو عصای موسی را از دستش بدزدی، چه فایده‌ای دارد؟ زیرا برای کنار زدن ذوالفقار، به قدرت و بازوی علی نیاز است.

هوش مصنوعی: دست عیسی را بگیر و از او چیزی نگیر تا بتوانی به دست‌های او نگاه کنی و کارهای او را ببینی.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌دانی که در آن سوی مسائل چه می‌گذرد، فقط به ظاهر و با نگاهی از روی آزمون نگاه نکن، بلکه با نگاهی معتبر و درست به آن بپرداز.

هوش مصنوعی: زیرا آن‌سوی عالم، در آغوش رحمت الهی چیزی در حال جوشش است؛ من یا جمال خداوندی را می‌خوانم.