گنجور
جلال الدین محمد مولویمولانا

غزل شمارهٔ ۱۰۲۹

جان بر کف خود داری ای مونس جان زوتر
من نیک سبک گشتم آن رطل گران زوتر
از باده بسی ساغر فربه کن هر لاغر
هر چند سبک دستی ای دست از آن زوتر
ای بر در و بام تو از لذت جام تو
جان‌ها به صبوح آیند من از همگان زوتر
سودای تو می‌آرد زان می که نه قی آرد
از سینه به چشم آید از نور عیان زوتر
غزل شمارهٔ ۱۰۲۸: ذاتت عسلست ای جان گفتت عسلی دیگرغزل شمارهٔ ۱۰۳۰: نیمیت ز زهر آمد نیمی دگر از شکر

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

جان بر کف خود داری ای مونس جان زوتر
من نیک سبک گشتم آن رطل گران زوتر
هوش مصنوعی: ای همدم جانم، تو جانم را در دست داری. بهتر است که زودتر بیایی، زیرا من به زودی سبک‌بار و آزاد شده‌ام از آن بار سنگین.
از باده بسی ساغر فربه کن هر لاغر
هر چند سبک دستی ای دست از آن زوتر
هوش مصنوعی: به خاطر چرخه‌ی زندگی و شادی، هر چه بیشتر از شراب بنوش و نشاط ببر. هرچند ممکن است برخی از نوشیدنی‌ها سبک و کم‌مایه باشند، اما بهتر است به سرعت از آنها عبور کنی و به سراغ چیزهای بهتر بروی.
ای بر در و بام تو از لذت جام تو
جان‌ها به صبوح آیند من از همگان زوتر
هوش مصنوعی: تو بر در و بام خود با لذت از جامی که در دست داری، جان‌ها را به شوق بیدار می‌کنی و من از همه زودتر به این شوق پاسخ می‌دهم.
سودای تو می‌آرد زان می که نه قی آرد
از سینه به چشم آید از نور عیان زوتر
هوش مصنوعی: عشق تو باعث می‌شود که از شراب، نیرویی پیدا کنم که نمی‌تواند از سینه‌ام به بیرون بیاید و زودتر از نور، واضح و آشکار می‌شود.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۰۲۹ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1397/05/26 02:07
همایون

زود بودن و شتاب در فرهنگ جلال دین جایی‌ ویژه دارد، چون در فرهنگ نویی و نوروزی هستی‌ دارای گنجی نا محدود است و انسان باید هر چه می‌‌تواند این گنج را بیرون آورد و به چشم آورد و دیدنی و شنیدنی سازد و به اصطلاح از سینه و درون به چشم و بیرون هدایت کند
عشق، همین آشکار سازی است زیرا عشق، کار است و کار ساز است و معشوق هم در همین عمل آشکار سازی معنی‌ و مفهوم پیدا می‌‌کند و در این کار همکار عاشق است
عاشق و معشوق با هم در کار آفریدن زیبائی‌ها و هماهنگی‌ها و هستی‌ سازی‌ها هستند، هر چه بیشتر، با شکوه تر و فرخنده تر

1397/05/13 12:08
محمد

بام در این غزل یکی از اسراری است که استاد مولانا به کررات از آن استفاده کرده است.
بام جایی است که انسان می تواند با پیر ملاقات کند و ....
برای مشاهده اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه کنید:
www.ostadhich.ir