هوش مصنوعی: در شبی که مورد اعتماد بود، شخصی نشسته بود و آتش‌زنه‌ای برداشت تا آتش روشن کند.

هوش مصنوعی: دزد در زمان مناسب نزدیک او نشسته بود، و هنگامی که او را گرفت، آن چیز سوخته را از او پایین آورد.

هوش مصنوعی: او انگشت خود را در آنجا می‌گذاشت تا آتش فنا به آن شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: خواجه فکر می‌کرد که به خاطر خودخواهی‌اش در حال نابودی است، اما متوجه نبود که شخص دیگری به آرامی او را به سوی destruction می‌برد.

هوش مصنوعی: خواجه گفت که این موجود سوخته و مرطوب است و به زودی از شدت رطوبتش خواهد مرد.

هوش مصنوعی: به خاطر تاریکی و ظلمت فراوان، هیچ چیز را نمی‌دید که در جلو خود آتش‌کشی باشد.

هوش مصنوعی: او با این شدت دلی سوخته دارد که هیچ‌کس، حتی کافرترین افراد، نمی‌توانند آتش عشق او را در دلش ببینند.

هوش مصنوعی: دوست نمی‌داند که دلش می‌فهمد و دانایی دارد، زیرا در گرداب زندگی در حال چرخش و تغییر است.

هوش مصنوعی: زمانی که تو نمی‌گویی که چه زمانی در روز و شب بدون خداوندی می‌رسد یا می‌رود، گویی در انتظار اتفاقی هستی که خودت به آن توجهی نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: به دور مفاهیم درست و عقلانی می‌گردی، اما ببین که چقدر بی‌خود و بی‌عقلی! ای بزرگوار!

هوش مصنوعی: آیا خانه‌ای که ساخته شده و دارای اصول و قاعده است، بهتر است یا خانه‌ای که هیچ ساخت و سازی ندارد؟ تو که هنر کمتری داری، نظر خود را بگو.

هوش مصنوعی: نوشتن با وجود نویسنده منطقی‌تر است یا اینکه بدون نویسنده به تفکر بپردازی، ای پسر؟

هوش مصنوعی: جیم گوش و عین چشم و میم دهان، چرا که بی‌مدرک و شواهدی ای متهم.

هوش مصنوعی: شمعی روشن است که بدون کسی که آن را روشن کند، باقی مانده است، یا کسی که این کار را انجام می‌دهد، خود آگاه و با دانش است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که یک صنعت یا هنر خوب از دست کسی که حس و توانایی درک و شناخت کافی ندارد، به خوبی ساخته نخواهد شد. به عبارت دیگر، کسی که بینش و آگاهی لازم را داشته باشد، می‌تواند کارهای بهتری را انجام دهد.

هوش مصنوعی: وقتی متوجه شدی که خشم تو بر سرت می‌تازد، بدان که مشکلات و سختی‌ها به تو ضربه می‌زنند.

هوش مصنوعی: پس مثل نمرود که به جنگ با ابراهیم رفت، تو هم به او حمله کن و تیر خود را به سمت او پرتاب کن.

هوش مصنوعی: مانند تیراندازی سواران مغول به سوی آسمان، در تلاش برای دفع کردن و دور کردن جان از خطر هستیم.

هوش مصنوعی: اگر می‌توانی، فرار کن و از او دور شو؛ چون وقتی به او نگاه می‌کنی، در واقع در دستان او هستی و در اختیار او قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: در آنجا که وجود نداشتی، از دست او هم هیچ رهایی نداشتی. ای دست‌خوش، مانند رهی که در مسیری قرار دارد.

هوش مصنوعی: آرزو داشتن و به سوی عدالت او فرار کردن باعث ریخته شدن خون تقوا می‌شود.

هوش مصنوعی: این دنیا مانند دام است و آرزوهایمان در تلاش برای فرار از این دام‌هاست. پس برای دور شدن از این خطرات، باید به سمت امید و آرزوها حرکت کنیم.

هوش مصنوعی: وقتی به این شیوه رفتار کردی، مشکلات زیادی را تجربه خواهی کرد و زمانی که در مقابل آن قرار گرفتی، به عواقب نابسامانی‌ها پی خواهی برد.

هوش مصنوعی: پیامبر فرمود: از دل‌ها سوال کنید، چون‌که هرچند فقها و مراجع بیرونی نظراتی داشته باشند، اما تنها دل‌ها می‌توانند حقیقت را درک کنند.

هوش مصنوعی: آرزو کن تا فرصتی فراهم شود برای کسی که به امتحان و تلاش نیاز دارد و این وضعیت برای او لازم است.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌توانی یا نمی‌خواهی از او دور شوی، پس بهتر است به او خدمت کنی تا از زندان رنج‌هایش آزاد شود و به زندگی شاداب و خوشایند برگردد.

هوش مصنوعی: هر لحظه که تو به اوضاع دقت می‌کنی، می‌توانی دادخواهی و قضاوت را مشاهده کنی، ای جوان.

هوش مصنوعی: اگر چشمانت را از پنهان‌کاری ببندی، آنگاه چگونه می‌توانی نور حقیقت را ببیند و راهت را در زندگی پیدا کنی؟