هوش مصنوعی: آن یهودی سنگ‌دل با افسوس و تمسخر خنده‌ای بلند زد.

هوش مصنوعی: دوست صدیق او پرسید که چرا می‌خندی و او در پاسخ به سؤال او، خنده‌اش بیشتر شد.

هوش مصنوعی: اگر جدت نبود، باید بهایی برای خرید این غلام می‌پردختی.

هوش مصنوعی: من از کسی به کسی دیگه شکایت نمی‌کنم، خودم به طور شخصی این موضوع را به تو می‌فروشم.

هوش مصنوعی: کسی که به من نزدیک می‌شود، ارزشش را ندارد. تو با صدا و سخن خود، ارزش آن را بالا بردی.

هوش مصنوعی: صدیق به او پاسخ داد: ای بی‌خبر، تو گوهری ارزشمند به گردو داده‌ای مانند یک کودک.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در دنیا وجود دارد، برای من به اندازه جانم ارزش دارد، پس چرا من جانم را برای تو نمی‌دهم که با احساسات و رنگ‌هایت به من نزدیک‌تر شوی؟

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و جذابیت چیزی می‌پردازد که به خاطر حسادت مکان یا افرادی خاصی به وجود آمده است. در واقع، زیبایی که همواره در تاریکی و سایه‌ای از ناپسندها قرار دارد، به خاطر جلب توجه و حسادت ناشی از احمق‌ها و نادانی‌هاست.

هوش مصنوعی: چشمان ما نمی‌توانند روح را از پشت این پرده‌ی هفت رنگ اجسام ببینند.

هوش مصنوعی: اگر از من خواسته باشی که در فروش خود را ساده بگذارم، من تمام اموال و دارایی‌ام را به تو خواهم داد.

هوش مصنوعی: اگر بر قصد و اراده‌ام افزوده شوی، به دلیل اهمیت آن، دامنم را از طلا می‌سازم و از دیگران وام نمی‌گیرم.

هوش مصنوعی: آسان به دست آوردی چون قیمتش پایین بود، ولی حقه و ترفند را ندیدی و عمیق‌تر بررسی نکردی.

هوش مصنوعی: نکته پنهانی که ناشی از نادانی تو بود، به سرعت روشن می‌شود و درمیابی که چه ضرری به تو رسیده است.

هوش مصنوعی: تو زیبایی و گوهری همچون لعل را بی‌اعتنا به باد و وضعیت‌های بد تقدیم کرده‌ای، انگار که در غم و اندوه مردم، تو هنوز خوشحالی و لبخند بر لب داری.

هوش مصنوعی: در نهایت، انسان به این فکر می‌افتد که چه بسا خوشبختی و سرنوشت خود را به راحتی به دست دیگران می‌فروشد.

هوش مصنوعی: بخت به تو لباس خدمتگری پوشانده و تو فقط به ظواهر توجه کرده‌ای و چیزهای دیگر را نمی‌بینی.

هوش مصنوعی: او به زیبایی خود، تو را به خدمت خود درآورد و در عین حال، با نیرنگ و تزویر، چهره زشتی از خود نشان داد.

هوش مصنوعی: این بدن پر از رازهای تاریک و اسرارآمیز را مانند بت‌پرستان قبول کن، ای یاوه‌گو.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ما از شما بهره‌ای بردیم و دین شما را به یک سو می‌رانیم، پس مواظب باشید که این دین، دین شما نیست و فقط بازیچه‌ای است.

هوش مصنوعی: مجازات بت‌پرستان این بود که تاج و لباس گرانبهای او بر روی اسب چوبی قرار داشت.

هوش مصنوعی: مانند قبر بی‌ایمانان که پر از دود و آتش است و از بیرون روی آن با تصاویر و نقش‌های مختلف پوشانده شده است.

هوش مصنوعی: چنان‌که دارایی ستمگران ظاهر زیباست، اما در درون آن، خون مظلومان و عذاب‌ها نهفته است.

هوش مصنوعی: منافق به ظاهر نماز و روزه می‌گذارد، اما در درونش جان بدون شادابی و تندیس خاکی بی‌روح را دارد.

هوش مصنوعی: شما مانند ابری هستید که تنها سر و صدا دارد ولی هیچ فایده‌ای برای زمین و شکوفایی آن ندارد.

هوش مصنوعی: مثل این است که وعده‌های فریبنده و سخنان دروغین، در نهایت باعث رسوایی می‌شوند، اگرچه در ابتدا ممکن است جاذبه و زیبایی داشته باشند.

هوش مصنوعی: پس از آن، او دست بلال را گرفت، همچنان که زخم دندان مشکلات به حالت خلال درآمده بود.

هوش مصنوعی: چیزی در دهانمان رخنه کرد و به سوی کسی که شیرین‌زبانی می‌کند، شتافت.

هوش مصنوعی: وقتی آن شخص خسته و بی‌حال، چهره‌ی زیبای مصطفی (پیامبر) را دید، به شدت تحت تاثیر قرار گرفت و به پشت افتاد.

هوش مصنوعی: زمانی که کسی به شدت در عشق یا شور و شوق غرق شده باشد، بی‌اختیار و بدون هیچ کنترلی از خود خارج می‌شود. اما وقتی به حال خود برمی‌گردد و واقعیت را درمی‌یابد، از خوشحالی اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌داند که چه برکتی نصیب کسی می‌شود که در کنار مصطفی (پیامبر اسلام) قرار می‌گیرد و او را در آغوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: زمانی که فردی بی‌کیفیت و غیرمؤثر (مسی) به چیزی ارزشمند و باارزش (اکسیر) دست می‌زند، ناکام و بی‌نتیجه می‌ماند و به همین دلیل بر دارایی بزرگ (گنج) بی‌تاثیر می‌شود.

هوش مصنوعی: ماهی که از دست رفته و پژمرده در آب افتاده، به سراغ کاروانی گم‌شده می‌رود و بر شجاعت و قوتی که دارد، تأکید می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر آن پیام‌هایی که نبی در آن زمان گفت، دوباره در تاریکی شب به ما برسد، در این شب روشنایی خواهد بخشید.

هوش مصنوعی: روزی خواهد آمد که شب تار به روشنی صبح می‌ماند، اما من نمی‌توانم دوباره آن حرف را بگویم.

هوش مصنوعی: تو خود می‌دانی که هنگامی که خورشید بر زمین می‌تابد، چه تأثیری بر گیاهان و سایر موجودات دارد.

هوش مصنوعی: تو خود می‌دانی آن آب زلال چه چیزهایی به گل‌ها و درختان می‌گوید.

هوش مصنوعی: آفرینش خداوند در سراسر جهان مانند نفسی است که با کلماتی جادوگرانه همراه است.

هوش مصنوعی: جذب خداوند از طریق اعمال و کارها صورت می‌گیرد و این موضوع به قدری عمیق است که واژه‌ها نمی‌توانند تمام معنایش را منتقل کنند.

هوش مصنوعی: تاثیراتی که از قدرت معمول ناشی می‌شود، غیرقابل انکار است، اما تاثیر آن به گونه‌ای نیست که بتوان به راحتی آن را درک کرد یا منطقی برایش پیدا کرد.

هوش مصنوعی: وقتی عقل تنها از روی تقلید در اصول فکری باشد، در جزییات و جزئیات نیز به تقلید می‌پردازد، ای شخص بی‌فایده.

هوش مصنوعی: اگر عقل از تو بپرسد که چه راهی را باید در پیش بگیرد، بگو که به گونه‌ای پاسخ دهد که خودت هم آگاهی نداری و بس.