هوش مصنوعی: وقتی از گریه آرام شد، گفت برو که تو خود رنگ و عطر را به همراه داری.

هوش مصنوعی: تو توجه نمی‌کنی که در هر طرف، مشکلات و سختی‌ها به سمت من هجوم می‌آورند و من به خاطر این بال‌هایم دچار دردسر شده‌ام.

هوش مصنوعی: مردم بی‌رحم می‌توانند با دسیسه‌چینی و فریب، به سادگی جان افرادی که در خطر هستند را بگیرند و همچنان در پی شکار خود باشند.

هوش مصنوعی: چند تیرانداز به سوی من تیر پرتاب می‌کنند تا به پرهای من آسیب برسانند.

هوش مصنوعی: چون قدرت کنترل خودم را ندارم، از این سرنوشت و این مشکلات و این فتنه‌ها به ناچار رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: من آماده‌ام تا به زشتی و ناپسندگی دچار شوم، تا اینکه به سلامت و امنیت در این کوهستان و بیابان برسم.

هوش مصنوعی: این سلاح به نظر من عجیب و غریب است، ای جوان، که می‌تواند حیرت‌زده‌ها را با خود همراه کند و صد نوع بلا و خطر به وجود آورد.