در جواب این دوستان به شعری از سنایی اشاره میکنم امیدوارم که دوستان نکته سنج باشند
هزل من هزل نیست تعلیم است ببیت من بیت نیست اقلیم است
تو چه دانی که اندر این اقلیم عقل مرشد چه میکند تعلیم
یعنی ار جد اوست جان آویز هزلش از سحر شد روان آمیز
شکر گویم که هست نزد هنر هزلم از جد دیگران خوشتر
پاینده باشید

ای برادر قصه چون پیمانه‌ایست
معنی اندر وی مثال دانه‌ایست
دانهٔ معنیٰ بگیرد مرد عقل
ننگرد پیمانه را گر گشت نقل
صد البته که خرده‌گیری کسی مثل تو بر حضرت مولوی که عالم ربانی و حکیم الـٰهی‌اند عجیب نیست.
حضرت خضر هم وقتی داشت کشتی را سوراخ می‌کرد همه‌ی اهل کشتی نمی‌دانستند که حضرت چرا چنین می‌کند.
خدا کند مانند موسیٰ باشی و به اشتباهت پی ببری کودک بی‌اطلاع

دانه‌ی معنای این اشعار این است که مرد بودن یعنی غلطه بر هواهای نفسانی و عصبانیت و حواس حیوانی و غالب و سلطان بودن عقل در اعمال و رفتار.
مرد بودن به نر بودن نیست.
و این معنیٰ از عالیترین و انسانی‌ترین مطالب است.
آن وقت شما چنین حقیقت بالارتبه‌ای را نمی‌فهمید و به کلمات و الفاظ گیر دادین.
چقدر سطحی‌نگر و ظاهربین هستین.

در بیت آخر پیام زیبایی از حضرت مولانا جای تفکر داره و اون این هست که مردی که تسلیم شهوت هست روسپی واقعی هست.