هوش مصنوعی: او می‌گوید که من نمی‌توانم با آن موجود جذاب رقابت کنم و از این شادی کوچک راضی هستم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم مثل یاسمن، گاهی به این سو و آن سو بروم و دلتنگی‌ها و نازک‌طبعی‌های خود را نشان دهم.

هوش مصنوعی: از همه ترس و امید رها شدم و مانند بیدی به هر سوی می‌چرخم.

هوش مصنوعی: مانند شاخ بید که به چپ و راست می‌چرخد و در باد به شکل‌های مختلفی می‌رقصد.

هوش مصنوعی: این شعر به احساساتی اشاره دارد که در پی شادی و خوشحالی حاصل از میگساری و زندگی carefree به وجود می‌آید. گوینده به نوعی می‌پرسد که آیا کسی این خوشی را می‌تواند رد کند یا به آن اهمیت ندهد. در واقع، او به زیبایی و لذت‌های زندگی اشاره دارد و می‌خواهد بداند کی می‌تواند از این خوشی دست بکشد یا آن را نپسندد.

هوش مصنوعی: پیامبران به خاطر اینکه در خوشی حقی را که در عالم خوشی وجود دارد، شناسایی و درک کردند، از آن خوشی بیرون رفتند.

هوش مصنوعی: زیرا آن‌ها جانشان طعم آن خوشی را چشیده بود، پس این خوشی‌ها برایشان همچون یک بازی نمایش داده می‌شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی با معشوق خود که نماد زیبایی است، زندگی کند، چه فرقی می‌کند که یار مرده را در کنارش داشته باشد؟