هوش مصنوعی: یک نفر نان خوشمزه‌ای می‌خورد و از دیگری می‌پرسد که چرا حالش خوب نیست. این نشان می‌دهد که برخی افراد از زندگی خوشحالند در حالی که دیگران ممکن است دچار مشکل باشند.

هوش مصنوعی: وقتی که گرسنگی با صبر ترکیب شود، نان جو به اندازه‌ای لذیذ و خوشمزه می‌شود که مانند حلوا در نظر من می‌آید.

هوش مصنوعی: پس می‌توانم که از شیرینی‌های زندگی لذت ببرم، اما برای این کار باید صبر و حوصله به خرج دهم.

هوش مصنوعی: اگر کسی چیزی نیاز داشته باشد، خود به خود آن را پیدا می‌کند، زیرا زندگی مانند مرتع و چراگاهی است که در آن هر چیز در جایی مناسب وجود دارد.

هوش مصنوعی: گرسنگی را به نخبگان حق داده‌اند تا به واسطه آن، مانند شیرهای قوی و نیرومند شوند.

هوش مصنوعی: نیازی نیست که به هر بی‌خود و ناتوانی غذا بدهند؛ چرا که چیزهای زیادی وجود دارد که می‌توانند به او بدهند.

هوش مصنوعی: بخور و لذت ببر، زیرا تو در این دنیا نه ارزش خاصی داری و نه مثل مرغابی که برایش نانی وجود دارد، در واقع چیزی بیشتر از آن نیستی.