هوش مصنوعی: روباه می‌گوید که ما درد و رنجی نداریم، اما خیال‌های توهمی و خیالی وجود دارد که ما را آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای دل ساده، این برداشت‌ها و خیالاتی که در ذهنت هست، همه بر اثر توهمات خودت است. در واقع، من نسبت به تو هیچ گونه حس غش و نیرنگی ندارم.

هوش مصنوعی: به خودت ننگر و به افکار منفی‌ات فکر نکن، به عشاق نگاه کن و ببین که چرا چنین دیدی نسبت به من داری.

هوش مصنوعی: به دیگران باید با امید و حسن ظن نگاه کرد، حتی اگر به نظر برسد که آنها به ما آسیب می‌زنند.

هوش مصنوعی: این فکر و توهم بد هنگامی که ظاهر شد، باعث شد که هزاران یار از یکدیگر جدا شوند.

هوش مصنوعی: اگر کسی با مهربانی در حق شما سختی و آزمایشی را پیش بگیرد، عقل و درک ما باید این را به معنای بدگمانی نبیند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که من به خوبی ظاهر و شخصیت خود را می‌شناسم و نباید نگران قضاوت دیگران باشم. تو هم که این ویژگی‌های من را دیده‌ای، متوجه شدی که نام و آوازه‌ام ناشایست نیست و هیچ جذابیت ناپسندی در من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر دوستان بخواهند، از خطای او می گذرند، حتی اگر کارش بد و ناپسند باشد.

هوش مصنوعی: عالم خیال و توهم، همانند ترس و امید، برای مسافر زندگی تبدیل به یک مانع بزرگ می‌شود.

هوش مصنوعی: نقش‌های این خیال، مانند هنرمندی هستند که با دست خود، از سر غفلت آسیب دیده است.

هوش مصنوعی: می‌گوید: "این پروردگار من است" و ابراهیم را به خاطر این که در دنیای خیال و توهم غرق شده، مورد انتقاد قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: تفسیر ذکر ستاره به این صورت است که کسی که به عمق معانی و اسرار پی برده، به این معنا رسیده است.

هوش مصنوعی: عالم خیال و توهم مانند چشم‌بندی است که می‌تواند فرد را از موقعیت واقعی‌اش دور کند.

هوش مصنوعی: زمانی که این شخص به من گفت که ربی است، او به‌طرزی عجیب صحبت کرد و حال خر را ندیدم که چه می‌شود.

هوش مصنوعی: عقل‌ها مانند کوه‌ها در دریاهای وهم و ناشناختگی غرق شده‌اند.

هوش مصنوعی: کوه‌ها در این طوفان بی‌رحم، سرسخت و ریشه‌دار هستند. آیا جایی امن وجود دارد، جز اینکه در کشتی نوح باشیم؟

هوش مصنوعی: از این تصور، راه‌زنان دینی به وجود آمدند که باعث شدند هفتاد و دو ملت مختلف در دین شکل بگیرند.

هوش مصنوعی: مرد ایمان و یقین از توهم و خیالات رهایی یافته و به زیبایی واقعی و حقیقی می‌نگرد، او دیگر موی ابرو را به شکل هلال نمی‌بیند، بلکه می‌داند که چه چیز واقعی است.

هوش مصنوعی: اینکه زندگی‌اش به اندازه‌ی یک تار موی ابروی کج ارزش ندارد، نشان‌دهنده‌ی بی‌ثمر بودن روزگارش است.

هوش مصنوعی: هزاران کشتی در دریای توهم و نگرانی به طور ناگهانی و با اضطراب غرق شده‌اند.

هوش مصنوعی: فرعون‌های کوچک هم به نوعی می‌توانند دارای هوش و فلسفه‌ای پیچیده باشند، اما در واقع در دنیای خیالات و توهمات زندگی می‌کنند و نور حقیقت را از دست می‌دهند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که روسپی‌زن چه کسی است، و آن کسی هم که می‌داند، خود را چنین نمی‌داند.

هوش مصنوعی: وقتی که ذهن تو درگیر خیالات و تصوراتش باشد، چرا باید به دور و بر خود توجه کنی و به چیزهای دیگر فکر کنی؟

هوش مصنوعی: من از خودم ناتوانم، چرا که تو در پیش من نشسته‌ای و پر از خودی.

هوش مصنوعی: من در جستجوی خودم و وجودم هستم و با تمام وجود می‌کوشم تا به آن حال خوش و مطلوب برسم.

هوش مصنوعی: هر کسی که از من دور شود، در حقیقت خودش را گم کرده است. وقتی کسی خود را دوست نداشته باشد، نمی‌تواند دیگران را نیز دوست داشته باشد.

هوش مصنوعی: آینه وقتی بی‌نقش و تصویر باشد، ارزش خود را پیدا می‌کند چون می‌تواند تمامی نقش‌ها و تصویرها را نشان دهد.