هوش مصنوعی: از آنجا که یمن عقیق‌های با ارزش زیادی دارد، ممکن است با فروش آنها بتوان صدها هزار خانه ساخت. بنابراین، ارزش و ثروت این عقیق‌ها به اندازه‌ای است که می‌توان با آن زندگی‌های زیادی را تغییر داد.

هوش مصنوعی: گنجی که به دنبالش هستی، در زیر خانه‌ات قرار دارد و برای رسیدن به آن نیازی به ویران کردن خانه‌ات نیست. نگران نباش، چرا که همواره نوری هست که راه را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: با یک مقدار گنج، هزاران خانه ساختم، اما نتیجه‌اش بی‌دردسر و زحمت نبود.

هوش مصنوعی: این خانه در نهایت خراب خواهد شد و گنجی که در زیر آن پنهان است، در نهایت آشکار خواهد شد.

هوش مصنوعی: اما تو نیستی، زیرا روح مزد، ویران کردن است، نه فتح و پیروزی.

هوش مصنوعی: هرچند که او آن کار را انجام نداد، پاداشش را خواهد گرفت، زیرا بر اساس تلاش انسان، نتیجه‌اش را می‌بیند.

هوش مصنوعی: بعد از تو، دست‌های من به دریا نمی‌رسند، ای کاش این ماهی بد (غیر از تو) در زیر ابرها نبود.

هوش مصنوعی: من کاری نکردم که درباره‌ام گفتند. من از نعمت و ثروت بی‌بهره‌ام و در خانه و زندگی‌ام چیزی ندارم.

هوش مصنوعی: خانه‌ای که اجاره کرده‌ای، جایی برای تو نیست و از آن تو نیست، نه به خرید و نه به فروش.

هوش مصنوعی: این شخص را تا زمانی که زنده است، فرصت داری که در او تأثیر بگذاری و کارهای نیک انجام دهی.

هوش مصنوعی: تو در دکان مشغول پاره‌دوزی هستی، اما در زیر این دکان، دو چاهی که پر از راز و نکته‌های نهفته است، وجود دارد.

هوش مصنوعی: این مغازه موقتی است، پس سریع باش و تیشه را بردار و کار را شروع کن.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ناگهان ابزار خود را به جان زمین فرو کنی و از کار دوختن و وصله زدن به لباس‌ها فارغ شوی.

هوش مصنوعی: پاره‌دوزی یعنی اینکه با دقت و مهارت، چیزهای از هم گسیخته را به هم وصل کنی. حالا در اینجا به نوعی کنایه‌ای از این است که تو در تلاش برای زندگی هستی و با همین تلاش، می‌توانی نیازهای اولیه‌ات را برآورده کنی. به عبارت دیگر، به فعالیت‌های روزمره‌ات و تلاش برای بهبود زندگی‌ات اشاره دارد، حتی اگر این فعالیت‌ها کوچک و جزئی به نظر برسند.

هوش مصنوعی: هر بار که لباس تو پاره می‌شود، تو به جای اینکه ناراحت شوی یا توجهی کنی، با سر و صدا به آن ضربه می‌زنی و آن را بیشتر خراب می‌کنی.

هوش مصنوعی: ای فرزند پادشاه، با خود این را به یاد داشته باش که از این کار بی‌فایده و ننگین پرهیز کن.

هوش مصنوعی: بخش‌هایی از این دکان را کنار بزن تا دو چشمه از زیر آن نمایان شوند و سرشان به جلو بیاید.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه فرصتی برای زندگی در این دنیا به پایان برسد، از لذت‌های آن بهره‌برداری کن و اجازه نده که چیزی شما را از لذت‌ها بازدارد.

هوش مصنوعی: پس صاحب دکان تو را از مغازه بیرون می‌کند و این مغازه را از روی زمین برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: گاهی بر اثر حسرت به خود می‌زنی و گاهی موهای نارس و خام خود را می‌کنی.

هوش مصنوعی: ای وای، آن من که در اینجا بودم، در دکان کور و بی‌خبر از حقیقت، نتوانستم از این مکان بهره‌برداری کنم.

هوش مصنوعی: آه، چه دردناک است که ما را به باد برد و تا ابد در حسرت خواهیم ماند.