هوش مصنوعی: عقل و هوش در مقابل شهوات و خواسته‌های جسمی قرار دارند، ای پهلوان. کسی که تحت فشار شهوت قرار می‌گیرد، نمی‌توان او را عاقل دانست.

هوش مصنوعی: این بیت به تفاوت میان خواسته‌های نفسانی و عقل اشاره دارد. در آن گفته شده که آرزو و میل به لذت‌های زودگذر، انسان را فقیر و محتاج می‌کند، در حالی که عقل و خرد واقعی به مانند طلا، با ارزش و غنی است. بنابراین، تمایل به چیزهای سست و فانی انسان را از دستاوردهای حقیقی‌اش دور می‌کند.

هوش مصنوعی: بدون آزمایش و محک، نه خیال روشن می‌شود و نه عقل به درستی عمل می‌کند؛ بنابراین هر چه زودتر به سمت محک و معیار بروید.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که قرآن و وضعیت پیامبران مانند یک آزمون برای قلب انسان‌ها عمل می‌کنند و به آن‌ها می‌گویند که بیایید و خود را بسنجید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنا است که برای درک شخصیت و واقعیات خود، باید به آسیب‌هایی که از جانب من بر تو وارد می‌شود توجه کنی. تو نمی‌توانی به راحتی با مشکلات و فراز و نشیب‌های زندگی کنار بیایی.

هوش مصنوعی: اگر عقل مانند تیغه‌ای برش خورده شود، مانند طلا در آتش می‌درخشد.

هوش مصنوعی: خیال و توهم فرعون باعث ویرانی و فاجعه می‌شود، اما عقل و خرد موسی، جان و روح انسان را روشن و زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: موسی در راه نابودی به سوی حقیقت رفت و فرعون از او پرسید: تو کی هستی؟

هوش مصنوعی: می‌گوید که من عقل و خرد خود را به عنوان فرستاده‌ای از جانب خداوند می‌شناسم و به همین دلیل از گمراهی در امان هستم.

هوش مصنوعی: گفت: دیگر سکوت نکن و نام و نسبت قدیمی خود را بیان کن.

هوش مصنوعی: او گفت که از نظر نسب، من از خاک او هستم و از نظر نام و مقام، در میان بندگانش کمترین فرد به حساب می‌آیم.

هوش مصنوعی: فرزند بنده آن خدای یکتا، از نسل جواری و عبید به‌وجود آمده است.

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که منشأ و اصل من از خاک، آب و گل است، اما خداوند به این مواد جان و دل عطا کرده است. به عبارتی، من به عنوان انسان از چیزهای طبیعی ساخته شده‌ام، اما روح و وجود من به لطف خداوند به آن‌ها بخشیده شده است.

هوش مصنوعی: بدن من از خاک ساخته شده و سرانجام به خاک برمی‌گردد، و تو نیز ای خوب بخت و سرنوشت ساز، نهایتاً به خاک می‌پیوندی.

هوش مصنوعی: ما و دیگر کسانی که سرکشان و نافرمان هستند، همه از خاک هستیم و این حقیقت را به خوبی می‌توان دید و فهمید.

هوش مصنوعی: بدن تو از خاک نشأت می‌گیرد و در نتیجه، خوراکی که می‌خوری نیز از خاک برمی‌آید و در نهایت، خاک بر گردنت خواهد نشسته و تو را فرا خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی که جان او مانند یک رود به حرکت در می‌آید، دوباره به خاک برمی‌گردد و در آن گور ترسناک و هولناک قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هم تو، هم ما و هم کسانی مانند تو در نهایت به خاک تبدیل می‌شوند و هیچ جایگاهی از تو باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: او گفت: غیر از این نسب و اسم تو، نام واقعی‌ات بیشتر باید برایت اهمیت داشته باشد.

هوش مصنوعی: من بندهٔ فرعون و بندهٔ کسانی هستم که او را پرورش داده‌اند، کسی که ابتدا جسم و جانش را شکل داده‌اند.

هوش مصنوعی: خدمتگزار سرکش و ظالم این سرزمین از اعمال ناپسند او فرار کرده است.

هوش مصنوعی: اگر تو خود را خون‌ریز و خیانت‌کار و ناشناس حق می‌دانی، بهتر است این ویژگی‌های خود را با دیگران مقایسه کنی.

هوش مصنوعی: در دوران غربت، انسان به دور از بزرگی و ثروت می‌شود و مردم نیز از شناخت و قدردانی او ناتوانند.

هوش مصنوعی: او گفت: به هیچ وجه نمی‌توان کسی را در مقام خداوندی شریک آن پادشاه بزرگ دانست.

هوش مصنوعی: یگانه‌ای در ملک او وجود ندارد، و هیچ‌یک از بندگانش غیر از او بزرگ و سرپرست نیستند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند مالک و صاحب او باشد و تنها کسی که می‌تواند بر او ادعا کند، حالتی است که او در آن قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر آنچه که زیبایی و هنر در وجود من وجود دارد، از نقش و نگار او ناشی می‌شود. اگر کسی بخواهد به غیر از او ادعایی داشته باشد، در حقیقت ظلم می‌کند و حق را نادیده می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تو نمی‌توانی ابروی من را به زیبایی درست کنی، اما توانایی شناختن جان من را داری.

هوش مصنوعی: این سخن به این معناست که فردی که با حق و حقیقت به مخالفت برمی‌خیزد و در این کار فریبکار و ظالم است، در واقع به خود ظلم می‌کند و عدالت را زیر پا می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر من به طور ناخواسته کسی را بکشم، این کار نه به خاطر خواسته‌های نفسانی من است و نه برای سرگرمی.

هوش مصنوعی: من ضربه‌ای زدم و ناگهان او فدای جانش شد، زیرا اصلاً جانش را نداشت.

هوش مصنوعی: من یک سگ را کشتم، اما تو نسل‌زاده‌ها، صد هزار کودک بی‌گناه و بی‌خطر را از بین بردی.

هوش مصنوعی: تو باعث مرگ کسانی شده‌ای و حالا بار گناه آن خون‌ها بر دوش توست. پس ببین چه عواقبی از این کار روی سر تو می‌آید.

هوش مصنوعی: تو در حال حاضر به خاطر آرزویی که برای مرگ من داری، به مانند کشته‌ای هستی که یعقوب از آن دچار اندوه شده است.

هوش مصنوعی: تو با چشم بسته خود خواسته‌ات را انتخاب کردی و در نتیجه، آنچه که همیشه به دنبالش بودی به نتیجه خوبی نرسید.

هوش مصنوعی: او گفت که این مسائل را کوچک بشمار و بدون هیچ تردیدی، این حق من بود و همچنین حق من بر نان و نمک است.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر احساس ناامیدی و خجالت است. شاعر از کسی می‌خواهد که در روز روشن، او را به مسائلی غم‌انگیز و دردآور دچار نکند و باعث نشود که احساس بی‌ارزشی یا خواری کند. او درپی شرایطی است که در آن از عزت و کرامت برخوردار باشد و در برابر دیگران شرمنده نشود.

هوش مصنوعی: اگر در کارهای خوب و بد من از تو پاسخی نباشد، در آن زمان سختی قیامت بر تو بیشتر خواهد بود.

هوش مصنوعی: زخمی که بر اثر نیش ماری به وجود می‌آید، متفاوت از زخم ناشی از کیک است. هر کدام از این زخم‌ها طعم و احساس متفاوتی دارند و نمی‌توان انتظار داشت که زخم یکی را با دیگری مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: انگار که من کار تو را خراب می‌کنم، اما در حقیقت، از درد و رنجی که می‌کشم، چیزی زیبا و خوشایند به وجود می‌آورم.