قصد لغتی بر ساخته از خواست فارسی است

ادبسار یعنی ادبیات جایی که ادب بسیاراست ، ادبسرا هم زیباست .

مولانا بسیار بر ادبمند بودن رونده پافشاری می کند ، این را پیشتر هم در دفتر یکم گفته بود .

مروحه به معنای بادبزن است. [ م ِرْ وَ ح َ ]

دبور بادی است خلاف باد صبا یعنی بادی است که از غرب یا جنوب غرب می وزد.

بعضی از اشعار انتهایی این داستان حذف شده اند
گفت او گر ابلهم من در ادب
زیرکم اندر وفا و در طلب
خود ادب این بود و آن دیگر دفین
زین بتر باشد که دیدیمش یقین
هرچه زین کوزه تراود بعد از این
یک نمط خواهد بدن جمله چنین

تفسیر ابیات ۳۳ الی ۳۵:

مولانا در این ابیات با اشاره به عقل ظاهری هر انسان می‌فرماید: که هر باشنده دارای شعور یقین دارد، با هر متحرکی، بایست محرکی وجود داشته‌ باشد.
حال چنانچه او را با چشم نظر مشاهده نمی‌کنی توسط اثرات و علائم ظاهر شده او را دریاب.
تو ای انسان جنبش تن خود را بوسیله جان ناپیدا شاهد هستی، بنابراین این جنبش را اثر همان جان جان بدان که وجود لایزال الهی است.

پس بدان احوال دیگر بادها

که ز جزوی کل می‌بیند نهی

نهی یعنی چه ؟

سلام  آقا کوروش

  در دیکشنری آنلاین آبادیس همین معنی را برای نهی دیدم که آورده است

همچنین در طلق آن باد ولاد

گر نیاید بانگ درد آید که داد

یعنی چه ؟

سلام 

طلق  =  درد زایمان (با فتحه ط وسکون ل) فرهنگ لغت دهخدا

باد ولاد = بادی که در رحم  زن آبستن هنگام زایمان حادث میشود 

 در طب قدیم  باد (منظور جریان جابجایی هوا نیست)  به عنوان  پایه بسیاری از بیماریها  ودرمان‌ها  در نظر گرفته میشده کما اینکه مثلا حتی امروزه در کرمان ما ، اطبای طب سنتی  وپیران خانواده جهت رفع بعضی امراض خوردن   هل باد  را هنوز تجویز می نمایند که غالباً نافع است  در قدیم عقیده داشتند که در هنگام زایمان در رحم زن حامله بادی جریان می یابد که باعث تسهیل زایمان وکاهش درد زایمان میگردد.

شاد باشی 

گفت ادب این بود خود که دیده شد

آن دگر را خود همی‌دانی تو لد

لد یعنی چه ؟

درود بر شما  در پاسخ به آقا کورش عزیز در توضیح بیت 37

 عاشق به بی ادبی خودش اعتراف که نکرده وبه معشوق میگه اگر بی ادبم کلمه شرط اگر را آورده  پس خودش معتقد به بی ادبی نیست و میگه :اگر بی ادب هم فرضا باشم ولی در عوض در وفاداری ودر عشقورزی به تو چالاکم در اینجا معشوق ،معادل ضرب المثل بالای بامت را دیدم  پایینت را هم میبینم را بکار برده وبه او میگه  ادبت را که دیدم یقین که وفاداری وعشقت هم مثل همینه دیگه  ،ای دشمن من 

تصوری که از دشمن خواندن عاشق من دارم صرفا شاید برای این است که خواسته معشوق را در آن خلوت بدور از دید دیگران به گناه بکشد  که در پی آن دم از حضور خداوند ناظر با تمثیل باد وجنبش اشیا در باد وسایر مسایل مطروحه به میان آورده وگر نه دلیل دیگری نمیشود برای آن قایل شد .به این ابیات در ادامه داستان در بخش های بعدی توجه کن  مثلا در بخش۹ آنجا که  معشوق میگه اگر چشم من از بیماری سرخ هم شده باشه باز بدبختی تو را میبینم  چه بدبختی میتونه باشه بجز اینکه آن فاسق شقی ، خواسته اون را به گناه آلوده کنه بعد از وزیدن باد به عنوان پاسبان الهی که از خطای اون جلوگیری کرده  و اون را یاد خدا انداخته با مثال بره وشبان یاد کرده :

تو مرا چون بره دیدی بی شبان 

تو گمان بردی ندارم پاسبان 

حارسی دارم که ملکش میسزد

داند او بادی که بر من میوزد 

 سرد بود ان باد یا گرم وعلیم 

نیست غافل ،نیست غایب ای سقیم

میبینید باز حرف باد که در این ابیات بود دوباره مطرح شده و در آخر به دلیل اینکه عاشق اون را صرفا برای تطمیع هوای نفسانی وشهوت دوست داره به اون صفت کور وکری میده ومیگه هشت سال بدلیل اینکه تورا در جهل میدیدم سراغت را نگرفتم در نظر من  تو، مثل تون سوز حمامی، که در سیاهچالی سرنگون شده تو را  اینگونه میبینم  برای چه احوالت را بگیرم حالت از ظاهر ووضعت پیداست دیگه 

 حالا شاید بتوان فهمید  چرا به اون دشمن خطاب شده 

نفس شهوانی ز حق کرست و کور

من به دل کوریت میدیدم زدور

هشت سالت زان نپرسیدم به هیچ 

که پرت دیدم زجهل پیچ پیچ 

 خود چه پرسم آنکه او باشد به تون

که تو چونی ؟ چون بود او سرنگون 

شاد باشی