هوش مصنوعی: سپس دوباره، بران اسپید به خوشی می‌رسد و او را به جایی می‌برد که به خوبی زندگی کند.

هوش مصنوعی: این جمله اشاره به این دارد که چیزی در اصل و بنیاد خود بهره‌مند و کارآمد است، اما در عمل ممکن است به صرف نداشتن بینش یا درک درست، به سمت اهداف نادرست یا ناکارآمدی حرکت کند. در واقع، تشخیص واقعیات و توانایی در بهره‌برداری از آنها، کلید موفقیت است.

هوش مصنوعی: کجا بود مادر که ناخن‌های تو این‌قدر بلند شده است، ای سردار؟

هوش مصنوعی: در زمان مهر، زال بدذات، ناخن و منقار و پرش را می‌برد.

هوش مصنوعی: وقتی که او را به آرامی در آغوش بگیرد، اندکی آرامش می‌یابد، اما اگر احساس خشم کند، محبت ها را تحت تأثیر درد و رنج قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو خود را ذلیل کرده‌ام و تو با تکبر و خودپسندی خود را بزرگ جلوه می‌دهی.

هوش مصنوعی: تو در همان مشقت و سختی که دچارش هستی، لیاقت و شایستگی برای نعمت و خوشبختی را نداری.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی از این نان تلخ بخوری، آب را بگیر تا تلخی آن را بزداید.

هوش مصنوعی: اگر آب به آرامی حرکت کند و طبع فردی چون زال باز باشد، او ناراحت می‌شود و خشمش طولانی می‌گردد.

هوش مصنوعی: از خشم و آتش سوزان بر سر او بریزد، آنچنان که کلاه او در هم برود و خراب شود.

هوش مصنوعی: از آن چشمانش اشک می‌ریزد به خاطر سوز دل‌انگیز یاد لطف شاهی که دل را شاد می‌کند.

هوش مصنوعی: از آن دو چشم زیبا و دلبر، که چهرهٔ شادش نشان‌دهندهٔ بسیاری از کمالات و ویژگی‌های پسندیده است.

هوش مصنوعی: چشم ما به خاطر زخم‌هایی که از چشم‌های بد به ما رسیده، پر از درد و رنج شده است. این در حالی است که چشم خوب، از نگاه بد آسیب دیده است.

هوش مصنوعی: چشمان دریا مانند وسعتی هستند که از گسترش آن، هر دو جهان را به تصویر می‌کشد، به اندازه‌ی تار مویی.

هوش مصنوعی: اگر هزاران چرخ و گردش در چشم او به حرکت درآید، همچون آبی که در برابر دریا گم می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم از چیزهای محسوس و محسوسات گذر کرده و به درک عمیق‌تری از عالم غیب و بوسه‌هایی که از آنجا دریافت می‌شود، رسیده است.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم کسی را پیدا کنم که به حرف‌هایم گوش کند و از زیبایی چشمانش برایم بگوید.

هوش مصنوعی: آب پاک و زلالی که از دست محمود بزرگ می‌چکید، جبرئیل هم با شوق و اشتیاق یک قطره از آن را برمی‌داشت.

هوش مصنوعی: اگر آن معشوق زیبا به من اجازه دهد، من با شادی و شوق تمام، به خدمتش می‌آیم و از او حمایت می‌کنم.

هوش مصنوعی: کسی که در خشم کمپیر (زنی که نماد قدرت یا تجربه است) قرار گیرد، ممکن است چیزهای ارزشمند خود را به بهای ناچیز بفروشد؛ اما اگر ببیند که علم، نور و صبرش در این معامله از بین رفته، دیگر نمی‌تواند این موضوع را نادیده بگیرد.

هوش مصنوعی: ای جانم، دوباره بیدار شو و با سرعت، زخم‌های عمیق را به یاد بیاور، زخم‌هایی که بر ناقه (شتر) وارد شده و نه بر صالح (انسان) است.

هوش مصنوعی: انسان صالح و نیکوکار می‌تواند با یک لحظه درخشان و موثر، اثرات بزرگی را به وجود آورد؛ به گونه‌ای که همانند زائیدن یک شتر بزرگ از دل کوه، برآیند و نتایج شگرفی را به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: دل می‌گوید که باید سکوت کنی و حواست جمع باشد، وگرنه غیرت و شرافتت از بین می‌رود و به تاریکی می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر غیرت او نبود و فقط تحمل خاموشی داشت، در یک لحظه می‌توانست صدها جهان را بسوزاند.

هوش مصنوعی: او با arrogance و غرور سلطنتی خود، نصیحت‌ها را رها کرد تا بتواند دلش را از محدودیت‌های آنها آزاد کند.

هوش مصنوعی: چه کار کنم که با عقل و تدبیر هامان مشورت کنم، او کسی است که پشتوانه‌ی قدرت و سلطه‌ی ملک است.

هوش مصنوعی: مصطفی به مشاوری راستگو نیاز داشت که او را در کارهایش یاری کند، در حالی که مشاور بوجهل به بولهب تبدیل شد.

هوش مصنوعی: عطر و جذابیت جنسیت آنقدر او را شیفته کرد که نصیحت‌ها و توصیه‌ها در برابرش بی‌اثر و بی‌مقدار شدند.

هوش مصنوعی: این بیت به کنش‌ها و احساسات انسانی اشاره دارد که تحت تاثیر رابطه‌ها و شباهت‌ها شکل می‌گیرد. در اینجا به نوعی از تلاقی و تعامل بین دو چیز مشابه یا همتراز پرداخته شده است که در نهایت منجر به بروز عواطف و احساسات دردناک می‌شود. این مفهوم نشان‌دهنده پیچیدگی روابط و تأثیرات متقابل آنهاست.