منظور از دهان می تواند دهان دیگر مردمانی باشد که به سبب خوبی هایی که در حقشان کرده ایم ما را دعا می کنند و همچنین دهان دیگری که هر یک از ما داریم (همان من معنوی) که از آن بی خبریم و محور وجودی ما را منعکس می کند.

درست است یلدا جان .پاک کردن دهان گناهکار هم یعنی پاک کردن روح از آلودگی و زنگ و تیرگی ها

منظور این است که التماس دعاها که به همدیگر می گوییم اینها هم ریشه ی روایی دارد که مولانای بزرگ همین مسئله به زیبایی وهنرمندانه به نظم عارفان با سوز درونی کشیده است که بی مانند است .

دهان غیر：
بهر روزی دو دهان در چانه شد
یک دهانی در خورش پیمانه شد
هم دهان غیر دارد این بشر!
آن دهان را روزی رحمانه شد
با دهان غیر، کی خوردی حرام؟!
هم سخن گفتن بدان دُردانه شد.
درود بر همه ی عزیزان

از این 9 بیت گویا فقط دو بیت اول متعلق به مکالمه ی خدا و موسی ع است و مابقی ابیات تحلیل های مولانا از آن مکالمه ی کوتاه است و باز از آن دو بیت که مجموعا 4 مصراع است فقط یک مصراع سهم موسی ع است .
به هر روی و حال این مکالمه بیش تر در جهت آموزش دادن به بندگان است کاری که خدا در سوره ی حمد هم انجام داده است و بندگان را آموزش می دهد که چگونه با خدای خود مکالمه ، و از او طلب دعای خیر کنند . التماس دعا . روزهای آخر شهریورماه 1397

سلام، یلدا خانوم دهان غیر دهان من معنوی نیست، استاد تو یکی از دیدارها در مورد این شعر کلی بحث کردن و اونجا بحث من حقیقی باز شده و استاد فرمودن دهان غیر، دهان من حقیقی هست که محور وجودی رو هم من حقیقی مشخص می کنه.

درود بر همه دوستان
منظور دهان غیر در این ابیات همان دهان دیگران است که فرد دعا کننده با آن دهانها گناهی نکرده است. آنهم با نیکی کردن در حق دیگران حاصل می شود.

سلام و درود بر همهء عزیزان،،
جناب حسنلو زنجانی عزیز و محترم،،
جسارتا،، اتفاقا این ابیات، هیچگونه ارتباطی با موضوع التماس دعا که نداره، هیچ،، بلکه دقیقا التماس دعا رو نفی میکنه

اول شعر بایدداینطوری باشه:
گر نداری تو دم خوش در دعا / رو دعا می خواه ز اخوان صفا
بهر این فرمود با موسی خدا / وقت حاجت خواستن اندر دعا
گفت ای موسی زمن می جو پناه / با دهانی که نکردی تو گناه

سلام بهترین راه و سریعترین راه اجابت دعا و طلب خیرات دادن و رساندن صدقه به دست فقرا است هم بارها خداوند تاکید بر جبرانش کرده هم باعث میشه صدقه گیرنده از ته دل برات با زبانی که گناه نکردی
دعا کنه

رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ
رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی رُسُلِکْ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمیعاد
گر نداری تو دم خوش در دعا
رو دعا می خواه ز اخوان صفا
بهر این فرمود با موسی خدا
وقت حاجت خواستن اندر دعا
که ای کریم له ز من می جو پناه
با دهانی که نکردی تو گناه
گفت موسی من ندارم آن دهان
گفت ما را از دهان غیر خوان
با دهان غیر کی کرده‌ای گناه
از دهان غیر برخوان که ای الاه
وَ اَنا یا الهی عَبْدُکَ الَذی اَمَرْتَهُ بالدُعآءْ فَقالْ لَبَیْکَ وَ سَعْدَیْکْ‌ها اَناَ ذا یا رَبِ مَطروحُ بَیْنَ یَدَیْکْ
این متن کامل ربنا با اجرای سیدجواد ذبیحی قبل از انقلاب است.
اشعار مولانا به صورت دکلمه اجرا می شد و سالهای قبل از انقلاب در ماه رمضان از رادیو پخش می شد.
سید جواد ذبیحی در سال 1359 به جرم مداحی و مناجات خوانی در دربار پهلوی بعد از آزادی از زندان به دست انقلابیون تندرو به قتل می رسد و بدنش نیز در بیابان های اطراف تهران مثله می شود.
یادش گرامی