هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که سخن گفتن سگ، حتی اگر درست باشد، به اندازه سخن مرغ خانگی که تنبلی می‌کند، اهمیت ندارد. در واقع، اگرچه ممکن است هر دو حیوان صداهایی داشته باشند، اما آنچه مهم است آن است که سخن هر یک به چه میزان باید جدی گرفته شود.

هوش مصنوعی: موسی گفت: حالا تو مطمئن باش که با رسیدن این سخن، همه چیز برای تو روشن خواهد شد.

هوش مصنوعی: صبح زود او بر در ایستاده بود و منتظر بود تا امتحان داده و نتیجه‌اش مشخص شود.

هوش مصنوعی: خدمتکار سفره را می‌آراید و تکه‌ای نان کهنه به زمین می‌افتد و نشانه‌ای از غذای گذشته را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در این بیت، یک خروس به نشانه‌ی اعتراض به ظلمی که به او شده، از دیگران می‌خواهد که به او کمک کنند. او به سگ اشاره می‌کند که باعث ایجاد این ظلم شده و از دیگران می‌خواهد تا از این وضعیت نجاتش دهند. به نوعی، خروس احساس ناعادلانه‌ای دارد و درصدد جلب حمایت دیگران است.

هوش مصنوعی: من می‌توانم یک دانه گندم بخورم، اما در وطن خودم نمی‌توانم حتی دانه‌ای بدست بیاورم یا بخورم.

هوش مصنوعی: گندم و جو و سایر حبوبات قابل خوردن هستند، اما من نمی‌توانم چیزی بخورم، ای طروب.

هوش مصنوعی: این لب که قسم به آن داریم، نانی است که از سگان می‌دزدی و این کار تا چه حد نادرست است.