هوش مصنوعی: هر کسی در حرفه‌اش امیدی دارد و اگرچه ممکن است تلاششان زیاد باشد، اما نتیجه کار برخی از آنها همچون دوک (آلت دوخت) همچنان به جای پیشرفت، در جا می‌زند.

هوش مصنوعی: صبح که می‌شود، وقتی به سمت مغازه می‌رود، با امید و آرزوی پیدا کردن روزی سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که تو نیستی، روزها نه تنها به سختی می‌گذرد، بلکه ترس از دست دادن نیز در دل وجود دارد. بنابراین، باید قوی باشی تا این احساسات را مدیریت کنی.

هوش مصنوعی: نگرانی از ناکامی در به دست آوردن روزی، تو را در تلاش و کوشش ضعیف نکرده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که با وجود این که ترس از افتادن در محرومیت وجود دارد، اما این ترس همچنان در پس‌زمینه‌ای از کسالت و بی‌حوصلگی قرار دارد و به شدت احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: در تلاش و کوشش امیدم بیشتر است، اما در بی‌خیالی و تنبلی خطر افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: چرا در مسائل دینی این‌قدر بدگمان هستی و از اینکه ضرر ببینی می‌ترسی؟

هوش مصنوعی: آیا ندانستی که افراد بی‌تفاوت در این بازار چه نفعی برای پیامبران و اولیای خدا دارند؟

هوش مصنوعی: وقتی که این دکان بسته شود، دیگر چیزی از آن سود نمی‌برند و کسانی که به آنجا می‌رفتند، دیگر نمی‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: آتش به مانند زنجیر شد و تحت کنترل درآمد، و دریا نیز مانند آن، مهار و تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: آهن زمانی که نرم و شکل‌پذیر شد، تحت تاثیر قرار می‌گیرد و می‌تواند به راحتی تغییر شکل دهد. باد نیز که می‌تواند قوی و آزاد باشد، زمانی محدود و تحت کنترل می‌شود.