هوش مصنوعی: پس از آن، داود به او گفت: ای دشمن، تمام دارایی‌ات را به او سریعاً بخشش کن.

هوش مصنوعی: اگر تو به کار خود ادامه ندهی و تلاش نکنی، کار برایت دشوار خواهد شد، چون نباید از درون خودت خسته و مأیوس شوی.

هوش مصنوعی: به حالتی بسیار ناراحت و افسرده درآمد و لباسش را از شدت اندوه پاره کرد، چرا که هر لحظه ظلم و ستمی بر او افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: مدت کوتاهی دیگر به این سرزنش ادامه داد و سپس داوود را دوباره به سمت خود فراخواند.

هوش مصنوعی: وقتی بخت و اقبال تو همراه نبود، به تدریج مشکلات و دشواری‌ها در زندگی‌ات نمود پیدا کرد.

هوش مصنوعی: روزگاری تو در جایگاه بلندی بودی، اما حالا افسوس که مانند کاه و خاشاک شده‌ای و ارزش و مقام خود را از دست داده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر فرزندان تو با شریک زندگی‌ات به بندگی او روی آورده‌اند، کمتر درباره‌اش صحبت کن.

هوش مصنوعی: او با دستانش بر سینه‌اش می‌کوبید و از روی جهلش به سرعت می‌دوید، گویی در تلاش است تا خود را از ناچیزی و نادانی‌اش بالاتر ببرد.

هوش مصنوعی: مردم به انتقاد از یکدیگر پرداختند چون از نیت و عمل او بی‌خبر بودند.

هوش مصنوعی: ظالم از وضعیت مظلوم چه می‌داند، کسی که مانند خاکی بی‌ارزش تحت تأثیر هوس‌ها قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: ظالم تنها وقتی می‌تواند به مظلوم پی ببرد که خود را از زیر بار خواهش‌های نفس خود رها کند و به حقیقت وضعیتش آگاه شود.

هوش مصنوعی: اگر به درون خود دقت کنی، می‌بینی که نفس خود انسان می‌تواند بزرگ‌ترین دشمن او باشد، به‌خصوص برای کسانی که مظلوم واقع شده‌اند. این نفس می‌تواند او را به جنون و نابودی بکشاند.

هوش مصنوعی: سگ همواره به ضعیفان حمله می‌کند تا جایی که بتواند به آنها آسیب برساند.

هوش مصنوعی: شیران واقعی شرم و حیا دارند و این مربوط به سگ‌ها نیست، زیرا سگ‌ها از همسایگان خود شکار نمی‌گیرند.

هوش مصنوعی: مردم عادی که به ظلم عادت کرده و ستمگران را می‌پرستند، در لابه‌لای مشکلات به داود، پیامبر الهی، پناه می‌برند.

هوش مصنوعی: آن گروه با رویی زیبا نزد داود آمدند و گفتند: ای پیامبر مهربان، تو نسبت به ما لطف داری.

هوش مصنوعی: این رفتار تو شایسته نیست، چون ظلم بزرگی است که بی‌گناهی را به خاطر قهر خود به مرگ می‌کشی.