هوش مصنوعی: شخصی نادرست و تبهکار همیشه در حال فریب دادن و به دنبال سوءاستفاده است، به طوری که عقلش هم به سمت نابسامانی و انحراف می‌رود.

هوش مصنوعی: دیدم در مجلسی که او انسان با تقوایی نیست و از نظر مالی نیز در وضع ناگواری به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر به حرف‌های من باور نداری، امشب بلند شو و ببین که چگونه فساد استاد خود را به وضوح مشاهده خواهی کرد.

هوش مصنوعی: شبی او را به کنار یک روزنه‌ای برد و گفت: نگاه کن به کارهای ناپسند و لذت‌جویانه‌ای که انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: به روزهایی که در آن مردم به ظاهری موجه و با حالتی نیکو زندگی می‌کنند و در شب‌ها به علل ناپسند روی می‌آورند، دقت کن. این دوگانگی همچون شخصیت مصطفی (پیامبر اسلام) و ابولهب (دشمن او) است.

هوش مصنوعی: در روز، عبدالله به شهرت و نامی رسید، اما شب که می‌رسید، آن نام دیگران را به یاد می‌آورد و به او نسبت‌های نادرستی می‌دادند؛ او در دست یک جام نشسته بود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که آن پیر به شخصی که از او سخن می‌گوید، اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که نگران نباشد و بپذیرد که خود او هم نقاط ضعف و نقص‌هایی دارد. در واقع، این پیام حاکی از درک و همدلی است و نشان می‌دهد که هیچ‌کس کامل نیست و همه ما خطاها و مشکلات خود را داریم.

هوش مصنوعی: تو نمی‌گفتی که در لیوان شراب، دیو با شتابی بی‌وقفه در حال فعالیت است.

هوش مصنوعی: گفتند که جامم آنقدر پر شده که دیگر جایی برای یک دانه اسپند هم ندارد.

هوش مصنوعی: نگاه کن، هیچ چیزی در اینجا نمی‌تواند گنجانده شود. اگر کسی این حرف را به‌نحو نادرست فهمیده باشد، به خود شاخ و برگ می‌دهد.

هوش مصنوعی: شراب ظاهری که در این جام وجود دارد، در واقع چیزی بیشتر از ظاهر آن است. این مطلب را از فردی که به عالم غیب آگاه است، بیاموز.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که وجود شخصیتی مثل شیخ، یک نوشیدنی روحانی و عمیق مانند شراب هستی دارد که نمی‌تواند در ظرفی معمولی و دنیوی جای بگیرد، بلکه به مرتبه‌ای بالاتر و فراتر از محدودیت‌ها تعلق دارد.

هوش مصنوعی: تن انسان مانند جامی است که پر از نور الهی و روشنایی است. هنگامی که این جام شکسته می‌شود، نور مطلق و بی‌پایان خداوند ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر نور خورشید بر کثیفی بیفتد، همان نور باقی می‌ماند و هیچ ناپاکی را نمی‌پذیرد.

هوش مصنوعی: شیخ گفت: این که در دست تو است نه جام شراب است و نه خود شراب. به زیر این میکده نگاه کن و بوی آن را استشمام کن.

هوش مصنوعی: او آمد و متوجه شد که عسل خاص و ویژه‌ای وجود دارد. آن دشمن، که نابینا و زخمی بود، از دیدن این وضعیت مجبور شد خاموش بماند.

هوش مصنوعی: پیر در آن لحظه به مرید خود گفت که به دنبال من برو و جستجو کن. ای جوان، از من دور نشو.

هوش مصنوعی: من از درد و رنجی که می‌کشم به تنگ آمده‌ام و دیگر توان تحمل سختی‌ها را ندارم.

هوش مصنوعی: در مواقع ضروری، هر چیز ناپاک باید بر سر کسانی که منکر هستند، لعنتی از خاک ببارد.

هوش مصنوعی: یک نفر به دور خمخانه جمع شده و به خاطر استادش از هر ظرفی که او می‌نوشید، می‌نوشد.

هوش مصنوعی: در تمام میخانه‌ها، او شرابی را مشاهده نمی‌کرد که از عسل پر باشد و زهر او را گرفته باشد.

هوش مصنوعی: گفت: ای دوستان، حال شما چطور است؟ این چه وضعیتی است که من هیچ نشانه‌ای از نشئگی نمی‌بینم؟

هوش مصنوعی: جمعی از اهل معرفت و رندها به آن شیخ مراجعه کردند، در حالی که چشمشان پر از اشک بود و با دست بر سر خود می‌زدند.

هوش مصنوعی: وقتی که تو به میخانه آمدی، ای شیخ بزرگ، تمام شراب‌ها به دلیل حضور تو مانند عسل شیرین شدند.

هوش مصنوعی: اگر تو می‌خانه را از ناپاکی پاک کرده‌ای، پس جان ما را نیز از پلیدی‌ها پاک کن.

هوش مصنوعی: اگر دنیا پر از خون باشد، هیچ کس جز بنده خدا از حلال نمی‌خورد.