هوش مصنوعی: وقتی آن جوان را اهل فهم و درک دیدند، دیگری را به او اشاره کرد و گفت که بیاید.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که هرچند ممکن است بعضی افراد کوچک و حقیر به نظر برسند، اما ارزش و شان آن‌ها هیچ‌گاه کم نمی‌شود. او با نگاهی محبت‌آمیز به فرزندش می‌گوید که هر کسی در هر موقعیتی که باشد، نباید او را دست کم گرفت یا تحقیر کرد.

هوش مصنوعی: وقتی آن دومین فرد به نزد شاه آمد، او شخصی بود با دهان بزرگ و دندانی سیاه.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه شاه از سخنان او ناراضی شد، باز هم به دنبال کشف حقایق و رازهای او رفت.

هوش مصنوعی: با این چهره و بوی ناخوشایند، دورتر بنشین، اما از آن طرف‌تر نرو.

هوش مصنوعی: تو کسی هستی که در نامه‌نگاری و نوشتن مهارت داری، نه اینکه همراه و دوست خوبی باشی که در کنارم بنشینی.

هوش مصنوعی: برای درمان درد دل تو ما پزشکانی با مهارت و فنون هستیم، تو عشق ما هستی و ما در تلاشیم تا به تو کمک کنیم.

هوش مصنوعی: برای کیک تازه‌ای، سوختن یک فرش شایسته نیست، از تو چشم پوشیدن به هیچ وجه مناسب نیست.

هوش مصنوعی: با همه‌ی دوستان بنشین و دو یا سه داستان بگو تا ببینم چقدر فکر و اندیشه‌ات خوب و زیبا است.

هوش مصنوعی: او شخص دانا را به کارهایی که به حمام مربوط می‌شود فرستاد، در حالی که بخار بر چهره‌اش نشسته است.

هوش مصنوعی: او به شخص دیگری گفت: تو که خود را باهوش و زرنگ می‌دانی، در واقع به اندازه یک غلام هم ارزش نداری.

هوش مصنوعی: آن چیزی که دوستت به ما نشان داد، از تو بیزار کرد و ما را می‌آزرد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که فردی فریبکار و نادرست است، و اخلاق ناپسندی دارد و این ویژگی‌ها در وجودش آشکار است.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که همیشه راست‌گویی در دست اوست و تا به حال کسی را چون او در راست‌گویی ندیده است.

هوش مصنوعی: راست‌گویی ویژگی ذاتی اوست و هر چیزی که بگوید، من نمی‌گویم؛ زیرا بی‌مفهوم و خالی است.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم آن کسی را که اندیشه‌اش خوب است، متهم بدانم؛ بلکه وجود خودم را مورد سرزنش قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: او می‌خواهد که دیگران عیوب مرا ببینند ولی من خودم عیوبم را نبینم.

هوش مصنوعی: اگر کسی عیوب خود را ببیند و بخواهد از آنها غافل شود، هرگز نمی‌تواند به اصلاح خود بپردازد.

هوش مصنوعی: این مردم از خودشان بی‌خبرند و به همین خاطر همواره دیگران را سرزنش می‌کنند.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم چهره‌ام را ببینم، ای محبوب، ولی دوست دارم تو چهره‌ام را ببینی و من چهره‌ات را ببینم.

هوش مصنوعی: کس دیگری که چهره‌اش را ببیند، نور او از نور دیگران بیشتر است.

هوش مصنوعی: اگر او بمیرد، بینایش همچنان باقی می‌ماند، زیرا بینایش از خود خلاقیت و آفرینش برخوردار است.

هوش مصنوعی: این نور، نوری نیست که با حواس قابل لمس باشد؛ بلکه نوری است که او با چهره‌اش به نمایش می‌گذارد و برای دیگران محسوس است.

هوش مصنوعی: بگو اکنون عیب‌های او را به همان شیوه‌ای که او از عیب‌های تو سخن گفت.

هوش مصنوعی: برای اینکه بفهمم که تو نسبت به من نگران هستی، باید بدانم که تو سرپرست و ولی نعمت منی.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر می‌گوید که اگرچه من عیب‌های او را بیان کنم، اما باید اعتراف کنم که او برای من عزیز و دوست‌داشتنی است.

هوش مصنوعی: او را می‌توان به خاطر ویژگی‌های مثبتش سرزنش کرد، چون وفاداری، انسانیت، صداقت و زیرکی از آن اوست.

هوش مصنوعی: کمترین عیب او، جوانمردی و دادگری است. او به قدری جوانمرد است که حتی جان خود را برای این ویژگی‌اش فدای دیگران می‌کند.

هوش مصنوعی: به تعداد زیادی جان، خداوند خلق کرده است؛ چه انسانی بزرگوار و شجاعی است که چنین چیزهایی را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر می‌دیدی که او چقدر بخیل است، آیا به خاطر یک جان اینقدر غمگین می‌شدی؟

هوش مصنوعی: بر لب جوی، آبی وجود دارد که از آن به دلیل نداشتن بینایی بهره‌برداری نمی‌شود.

هوش مصنوعی: پیامبر گفت هر کسی که از حقیقت و واقعیت آگاه باشد، پاداش خود را در روز قیامت خواهد دانست.

هوش مصنوعی: هر فردی در هر زمان می‌تواند ده نوع پاداش یا نعمت متفاوت دریافت کند، و این به معنای تغییر و نوآوری در زندگی اوست.

هوش مصنوعی: بخشش و generosity ناشی از دیدن عوض و پاداش است، بنابراین وقتی که انسان پاداش را ببیند، ترس و نگرانی او کاهش می‌یابد.

هوش مصنوعی: شخصی که دارای بخل است، از دیدن مشکلات و کمبودها غافل می‌شود و در عوض، با دیدن نکات مثبت و زیبایی‌ها شاد می‌گردد.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ کس حسود نیست، زیرا هیچ‌کس چیزی را که ارزش واقعی داشته باشد، از دست نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: سخاوت و بخشش از نگاه و نیت فرد ناشی می‌شود، نه تنها از عمل و اقدام او. این رفتار فقط از کسانی برمی‌آید که بصیرت و درک عمیق دارند.

هوش مصنوعی: این شخص به خودبینی دچار نیست و به همین دلیل در وجود خود، نقص‌ها و نقاط ضعفش را می‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر کسی مدام عیب دیگران را بگوید و در جستجوی عیوب باشد، خودش هم متوجه می‌شود که خوبی‌هایش را نادیده گرفته و به اشتباهات خودش دقت نمی‌کند. در واقع، باید به خودمان بیشتر توجه کنیم و از توقع داشتن از دیگران خودداری کنیم.

هوش مصنوعی: شاه فرمود که زود در ستایش محبوب سخن مگو، مدح خود را در حین ستایش او نیاور.

هوش مصنوعی: زیرا من در آزمایش خود چیزهایی را به نمایش می‌گذارم که باعث شرمساری تو در دنیای دیگر خواهد شد.