هوش مصنوعی: زمانی که مردم دنیا مرتکب گناه و فساد می‌شدند، آن زمان حقیقت برای هر دو طرف آشکار می‌شد.

هوش مصنوعی: دست به خشم آوردند، اما نقص خود را نمی‌دیدند.

هوش مصنوعی: در آیینه، چهره‌ی زشت خود را دید و از آن دوری جست و خشمگین شد.

هوش مصنوعی: انسان خودبین وقتی از کسی خطایی ببیند، در دلش حس انتقام و کینه‌ای زبانه می‌کشد که شبیه آتش جهنم است.

هوش مصنوعی: او نامحمتی و خودپسندی را به عنوان غیرت دینی نمی‌بیند و به درون خود و نواقصش توجهی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: حمیت دین نشانه‌ای متفاوت دارد که از آن، آتش سبز جهانی شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: اگر شما در کارهای تاریک و نادرست نگاهی بیندازید و به افراد بی‌خبر توجه کنید، حق شما روشن خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای سپاهیان و خدمتگزاران خوشا به حال شما که از غریزه‌ های نفسانی و خواسته‌های بی‌جا رهایی یافته‌اید و به شکرگزاری و سپاسگزاری مشغولید.

هوش مصنوعی: اگر من از آن معنا به شما بگویم، شما بیشتر از آن را نخواهید پذیرفت.

هوش مصنوعی: عصمت و پاکدامنی شما به خاطر وجود من در وجودتان است و این حفاظت و نگهداری از شما ناشی از تاثیر عشق و ارتباط من با شماست.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که آنچه در مورد من مشاهده می‌کنید، از خود من نیست و باید مراقب باشید که تحت تأثیر نیروهای منفی قرار نگیرید. به عبارت دیگر، این هشدار را می‌دهد که از شرارت‌ها و وسوسه‌های شیطانی دوری کنید.

هوش مصنوعی: کسی که پیامبر وحی را می‌نوشت، به وضوح در خود، حکمت و روشنی اصول را مشاهده می‌کرد.

هوش مصنوعی: آن فرد بدصدا، خودش را هم در زمره‌ی پرندگان خدا به حساب می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر تو بتوانی صدای پرندگان را به خوبی توصیف کنی، آیا می‌توانی به خواسته و مقصد آن‌ها پی ببری؟

هوش مصنوعی: اگر تو آواز بلبل را یاد بگیری، چه می‌دانی که او با گلی چه رابطه‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهی بدانی که آیا چیزی حقیقت دارد یا نه، تنها به گمان‌های سطحی و ظاهری دل خوش نکن. همان‌طور که لب جنباندن می‌تواند گمان‌های زیادی را در ذهن ایجاد کند، اما این گمان‌ها همیشه پایه واقعی ندارند.