هوش مصنوعی: نادر، پادشاه بزرگ جهان، قدرت و سلطنتش را با حکم الهی به دست آورده است و توانسته است دشمنان قدرتمند را در چنگ خود بگیرد.

هوش مصنوعی: شوالیه‌ای که بر اثر سبکی قدم، شبی را در می‌گذرانَد تا از سمت مغرب مانند خورشید از سوی مشرق پیش برود.

هوش مصنوعی: وجود او همچون تاجی طلا، درخشان و تابناک بود، همانند آفتابی که جهان را روشن می‌کند و زیبایی‌ها را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در زمان حکومت عادلی که برقرار است، برای حفظ و نگهداری گله، تلاش و زحمت گرگ باید از زحمات شبان بیشتر باشد.

هوش مصنوعی: کسانی که به فکر پیروزی‌اند، وقتی در گیر و دار نبرد به یاد دشمن بیفتند، همچون گل‌های بهاری شکوفا می‌شوند و پیروزی‌شان مانند باغی پر از گل خواهد بود.

هوش مصنوعی: فردی که به فکر جنگ و مبارزه است، وقتی به فکر دشمن بیفتد، باید بداند که حیف است اگر برای چیزی ناچیز تلاش کند، چرا که او باید با چیزی بزرگ و مهم سر و کار داشته باشد.

هوش مصنوعی: کسی که دارای بصیرت و درک عمیق است، با روشنایی عقل خود می‌تواند حقایق زندگی و سرنوشت جهان را در آینه‌ای مشاهده کند که آغاز و انجام آن را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: شمشیر او به قدری قوی و تاثیرگذار است که می‌تواند هر نوع فتنه و آشوبی را در یک لحظه خاموش کند. گویی تیغ او به گونه‌ای طراحی شده که با قدرت آتش نشان‌ها، آتش را به خود جذب می‌کند و آن را اطفاء می‌نماید.

هوش مصنوعی: زمانی که چرخ روزگار بر دشمنان کسی بیفتد، حتی موجودات کوچک مانند پشه نیز از شدت ضعیفی نمی‌توانند بر قدرتی مانند فیل تاب بیاورند.

هوش مصنوعی: او دارای نیرویی است که می‌تواند تیرش را به راحتی از چنبره‌ای عبور دهد که حتی آسمان هم زیر آن قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر شرارتی که از او برمی‌خیزد، به اندازه‌ی صد خرمن روشنایی دارد و وقتی روزی صاف باشد، مانند تیغی می‌شود که از دهان یک آتش‌فشان بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: پس از آنکه جهان را به تسخیر خود درآورد و قندهار را فتح کرد، آن شاه بزرگ به سمت هند حرکت کرد.

هوش مصنوعی: وقتی به هندوستان رسیدم، صدای ناله‌ی مردم آنجا به گوشم رسید که از ترس شمشیر او به آسمان بلند شده بود.

هوش مصنوعی: شخصی که در تاریخ عشقش را نوشته است، زمانی که نابغه و بزرگترین فرد در آنجا یافت می‌شود، صدای ناله و دلشکستگی از سرزمین هندوستان شنیده می‌شود.