مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مشتاق جفای یار بهر من و تست</p></div>
<div class="m2"><p>خونخواری آن نگار بهر من و تست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در گلشن عشقش که پر است از گل و خار</p></div>
<div class="m2"><p>گل بهر خسان و خار بهر من و تست</p></div></div>

شمارهٔ ۳۹

مشتاق جفای یار بهر من و تست
خونخواری آن نگار بهر من و تست
در گلشن عشقش که پر است از گل و خار
گل بهر خسان و خار بهر من و تست

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و درد ناشی از آن صحبت می‌کند. او می‌گوید که محبت یار برای او و همچنین آزارهایی که از طرف معشوق می‌بیند، همه به خاطر عشقش است. در باغ عشق، گل‌ها به دیگران تعلق دارند و خارها مخصوص اوست، که نشان‌دهنده رنج و دشواری‌های عشق است.

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

هوش مصنوعی: من برای محبت و بی‌رحمی محبوبم مشتاقم و این خون‌خواری آن معشوق تنها برای من و برای توست.

مشتاق جفای یار بهر من و تست

خونخواری آن نگار بهر من و تست

هوش مصنوعی: در باغ عشق او، که پر از گل‌ها و خارهاست، گل‌ها برای مردم خوب و خارها برای من و توست.

در گلشن عشقش که پر است از گل و خار

گل بهر خسان و خار بهر من و تست

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده