مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یابم گرت از یاری کوکب امشب</p></div>
<div class="m2"><p>کارم شود از تو عین مطلب امشب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رفتی ز برم صبح چو دیروز امروز</p></div>
<div class="m2"><p>بازآ بسرم شام چو دیشب امشب</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱

یابم گرت از یاری کوکب امشب
کارم شود از تو عین مطلب امشب
رفتی ز برم صبح چو دیروز امروز
بازآ بسرم شام چو دیشب امشب

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از محبوب خود می‌خواهد که در شب امشب به کمک او بیاید. او اشاره می‌کند که بعد از صبح روز گذشته، محبوبش از کنارش رفته است و اکنون آرزو دارد که دوباره در شب امشب مانند دیشب در کنار او باشد. شاعر حس تنهایی و longing (آرزو و دلتنگی) خود را به تصویر می‌کشد و تمایلش به بازگشت محبوب را ابراز می‌کند.

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

هوش مصنوعی: اگر امشب ستاره‌ای به یاری من بیاید، کارم به واقعیت خواهد پیوست.

یابم گرت از یاری کوکب امشب

کارم شود از تو عین مطلب امشب

هوش مصنوعی: تو صبح از کنارم رفتی، همانطور که دیروز رفتی. حالا عصر، مانند دیشب، دوباره به سراغم بیا.

رفتی ز برم صبح چو دیروز امروز

بازآ بسرم شام چو دیشب امشب

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده