هوش مصنوعی: خوشا به حال کسانی که به wisdom تسلیم شده‌اند و از ابتداء، زبان خود را در برابر خوبی و بدی بسته‌اند و نه شکر می‌گویند و نه شکایت می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای دشمن قوی، از ما ضعیفان چه ترسی داری؟ ما نه قدرتی برای مقابله داریم و نه از کسی پشتیبانی می‌شویم.

هوش مصنوعی: در درگاه تو، به من به خاطر خدمت‌هایم پاداش دادند، هر کسی که خدمتی می‌کند، اگر مخدومش به او توجه نداشته باشد.

هوش مصنوعی: من در سختی و درماندگی به سر می‌برم، زیرا دل سنگی آن شخص به قدری بی‌احساس است که نه گریه‌ام بر او اثر می‌گذارد و نه ناله‌ام به او می‌رسد.

هوش مصنوعی: ما بی‌توجه به جایگاه و مقام کسی که در آنجا است، عواطف و احساسات خود را در نظر می‌گیریم. کسانی که در زندگی خود از خود راضی‌تر به نظر می‌رسند، بیشتر شایسته احترام و توجه هستند.

هوش مصنوعی: ما از اهل شناخت و حقیقت هستیم، ای رهبر راه. آن چیزی را جستجو کن که شایسته هدایت باشد.

هوش مصنوعی: زیرا در پی چیزهایی که به دنبالش هستیم، حتی باوجود نادیده‌بودن مقصد، همچنان با شوق و تلاش ادامه می‌دهیم، هرچند که ممکن است در این مسیر با دشواری‌ها و موانع روبرو شویم. تلاش ما در جستجوی افق‌های بی‌پایان، هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از نگرانی رفتار تند تو دل من به شدت زخم خورده است. چه کار می‌توانم بکنم؟ نه می‌توانم سکوت کنم و نه جرأت دارم شکایت کنم.

هوش مصنوعی: دل ما به خاطر ظلم و ستم دشمنان ویران شده است. ای کسی که دارای قدرت و فرمانروایی هستی، وقت آن است که دست به کار شوی.

هوش مصنوعی: گفته می‌شود که از سخن درباره دیدار تو باید خواب دنیای عدم را به دست آورد و از این داستان، آوای گریه و زاری برآید.

هوش مصنوعی: چه زمانی باید از عشق و محبت دست برداری؟ آیا از نعمت‌های نرم و لطیف او به اندازه کافی راضی هستی؟ آن لبانی که مشتاق بوسه‌اند، آیا این برای آن‌ها کافی است؟