هوش مصنوعی: وقتی تو از مجلس رفتی، بقیه‌ی حالت‌های شاد و سرخوشی که از نوشیدن شراب به دست آمده بود، هم به یکباره از بین رفت. تأثیر صداهای ساز و نواهای نی نیز به شدت کم شد.

هوش مصنوعی: من بدون دلیل شوق و اشتیاق دارم، اما نمی‌دانم پیام‌آور از کجا به کوی تو آمد و کی رفت.

هوش مصنوعی: دل من مانند غنچه‌ای است که به خاطر نبودن تو باز نمی‌شود. با اینکه بهارهای زیادی آمده و فصل‌های سرد زیادی گذشته، اما هنوز نتوانسته‌ام شادابی و سرزندگی را احساس کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که برای تو و در مهمانی خودم اشک ریختم و غمگین شدم، تو به ناز و راحتی رفتی و من مثل شیشه‌ای که در حال شکست است، از چشمانم اشک‌هام ریخت.

هوش مصنوعی: دوست به من نزدیک شد و من از او شکایت‌های زیادی در دل داشتم. وقتی خواستم که مشکلاتم را با او در میان بگذارم، او رفت و تمام آرزوهایم بر باد رفت.

هوش مصنوعی: دختر زیبایی از کنارم رفت و من از دل و جانم به خاطر او صد آه و ناله کردم.

هوش مصنوعی: فریاد بزنید که سرنوشت به مجنون کمک نکرد تا به لیلی برسد، حتی اگر او صد بار هم از بیابان عبور کند.

هوش مصنوعی: اگر از غم جدایی ناراحت نباشی، چگونه می‌توانی درک کنی که چگونه از دل‌تنگی‌های جدایی، نی به ناله می‌آید و صدایش پر از درد است؟

هوش مصنوعی: ما از خاک در و جای پای تو یاد کردیم و در هر جا که سخن از تخت جم و تاج کی آمده، به یاد تو افتاده‌ایم.

هوش مصنوعی: دلتنگی که با شوق به سوی او آمد، در دلش به یاد آن شب، مانند گرد و غبار به دور و برش پراکنده شد و در کنار جمعیت و تودرتویی که در راه دور و دراز بود، انبوهی از احساسات را گذرانید.