هوش مصنوعی: صبح شده است، ای ساقی، از خواب بیدار شو و به ما شراب بده. گل‌ها پرده خود را کنار زده‌اند.

هوش مصنوعی: بهشت در حال حاضر در دستان ماست، ای ساقی، می بیاور تا در این فصل گل، دور جام، یاد جوانی را زنده کنیم.

هوش مصنوعی: اگر گناه باعث خرابی و مشکلات شد، روزی که طوفان پیش می‌آید، کشتی‌ام را در آب انداختم.

هوش مصنوعی: تشنه‌ی خدا، با دل ناراحتش چه کند؟ در دشت خشک و بی‌آب، در گرما و تابش آفتاب.

هوش مصنوعی: من از خبر دیدار او جانم را از دست ندادم، اما داستان شیرین او مرا به خواب برد.

هوش مصنوعی: اگر آن شعله‌ای که به ما رحم می‌کند، آتش را بسوزاند، دل ما هم همچون کباب داغ خواهد شد.

هوش مصنوعی: از غم و اندوه روزگار دلم به درد آمده است. کجا می‌توان صدای خوش می‌نای شراب و نغمه‌ی دلنشین رباب را شنید؟

هوش مصنوعی: ای ساقی، می‌نوشی به ما بده، زیرا بدون ما، جامی از نقره و خورشید زرین زیادی خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای سازنده، با صدای چنگ و نی، داستان دارا و افراسیاب را نقل کن.

هوش مصنوعی: باران اشتیاق باعث شد که شاعران دفترهای شعر خود را بشویند و به زندگی نوین بپردازند.