هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که از سادگی و زهد دست برداشته و به سمت نوشیدن و شادی می‌روم، خوشحال‌ترم که در آن حال می‌توانم بی‌دغدغه و با آزادی به زندگی بپردازم و از آن لذت ببرم.

هوش مصنوعی: اگر به عاقبت کارها و روزی که همه چیز به پایان می‌رسد آگاه باشم و از حال و روز خودم نگران باشم، وای بر من اگر امروز کسی را نداشته باشم که برای فردا به من کمک کند.

هوش مصنوعی: حالم شبیه حال یک ماهی است که به شدت تشنه است و می‌داند که طوفان او را به پشت سرش به سمت خشکی می‌اندازد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در این دنیا نیست که از فنا و زوال تو بترسد، پس چه جای نگرانی از سوختن خار بیابانی است؟

هوش مصنوعی: اگر بخواهم با وجود تمام تلخی‌هایم از عشق توبه کنم، این کار به اندازه لذت‌بخش بودن شراب عشق نخواهد بود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در دل پنهان است برای تو آشکار است، اگر بینش و درک درست داشته باشی؛ و اگر نداشته باشی، چه چیزی مخفی و چه چیزی واضح، برای تو ناپیدا می‌ماند.

هوش مصنوعی: عشق مانند یک مهمانی است که هر لحظه برایش جام‌هایی پر از شراب ریخته می‌شود و هرگز از شراب خالی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: در مسیر تو، هر کس که بر زمین افتاده را می‌شنوم و ای کاش بر آن کسی که در این راه قدم گذاشته، افسوس بخورم.

هوش مصنوعی: بهتر است دل از غم یار خالی نباشد، زیرا کسی که مشتاق باشد، در حالی که غم خوشایند دلش را می‌شکوفاند، زندگی را پر از نشاط می‌کند.